تحلیل زیبایی شناسی شهر «بسیلا» مقر فرمانروایی طیهورشاه در کوش‏نامه

هر سبک نوین معماری برمبنای اصول، روش‎ها و سنت‏ های سبک‎های پیشین استوار است و همواره، آن اثری در گذر زمان، شایستگی جاودانگی و ماندگاری دارد که از پشتوانه منطقی و مبانی نظری ریشه‎دارتری برخوردار باشد. بهره ‎گیری از شکل‎ های هندسی در معماری گذشته از اهمیت و سابقه طولانی برخوردار است؛ به گونه‎ای که در ساختن اکثر معابد و مکان‎های مقدس، از آن بهره می‎بردند. اهمیت اعداد و اشکال در زیبایی‎شناسی اماکن تاریخی و مذهبی مشهود است. در این میان، عدد چهار و شکل مربع گونه بنا، به گونه‎ای نمادین بیشتر مورد اقبال معماران اسلامی قرار گرفته است.هدف از پژوهش حاضر، جلب توجه معماران به مفاهیم و شیوه ‎هایی است که در ساختن شهر بسیلا، مقر فرمانروایی شاه طیهور در منظومه کوش‎نامه به کار رفته و اصل آنها با اتکا بر تجربیات بشری و تسلسل هویتی دستاوردهای انسان با نسل‎های پیشین و پیش دانسته‎ های انسان بنیان نهاده شده تا بتواند پاسخگوی نیازهای فطری و زیبایی شناختی انسان امروز باشد. در پژوهش حاضر که با روش تحلیلی-تطبیقی و با شیوه استقرائی انجام گرفته، با شناسایی عناصر اصلی زیبایی‎شناسی معماری اسلامی در حوزه عمل و نظر مانند سیمای ظاهری، استحکام و استواری، تقارن و تعادل، به بررسی چگونگی تاثیرگذاری آنها در ساختن شهر بسیلا در منظومه کوش‎نامه پرداخته شده است.