تاثیر برنامه حمایتی-آموزشی قدردانی ایمونز بر اضطراب و خودکارآمدی مادران نوزادان نارس بستری در بخش مراقبت ویژه نوزادان بیمارستان هاجر شهرکرد

تولد نوزاد نارس برای مادران امری غیرمنتظره است و این مادران به دنبال آن احساسات منفی مانند اضطراب را تجربه می کنند که سبب کاهش خودکارآمدی می شود. این مطالعه باهدف تعیین تاثیر برنامه حمایتی-آموزشی قدردانی ایمونز بر اضطراب و خودکارآمدی مادران نوزادان نارس بستری در بخش مراقبت ویژه نوزادان بیمارستان هاجر شهرکرد انجام شد.

مطالعه نیمه تجربی بر روی 41 مادر دارای نوزاد نارس در بخش مراقبت ویژه نوزادان بیمارستان هاجر در دو گروه مداخله و کنترل انجام شد. نمونه گیری به روش در دسترس برای گروه کنترل به مدت یک ماه و سپس برای گروه مداخله به مدت پنج ماه صورت گرفت. به دلیل جلوگیری از تورش ابتدا گروه کنترل و سپس گروه مداخله نمونه گیری شدند. در شروع، بلافاصله و یک ماه پس از پایان مداخله پرسشنامه های اضطراب بک و خودکارآمدی بارنس توسط افراد هردو گروه تکمیل شدند. مداخله طی نه جلسه برای گروه مداخله اجرا شد و برای گروه کنترل مداخله ای صورت نگرفت. برنامه قدردانی ایمونز با استفاده از تکنیک قدردانی و یادآوری نعمت ها موجب کاهش نشانگان منفی و افزایش هیجانات مثبت می شود. داده های مطالعه با استفاده از آزمون های آماری توصیفی و تحلیلی (مجذور کای، تی مستقل دو نمونه ای، آزمون دقیق فیشر و اندازه گیری های تکراری) توسط نرم افزار آماری SPSS نسخه25 در سطح معنی داری کمتراز 05/0 تجزیه وتحلیل شد.

تفاوت آماری معنی دار در میانگین نمره اضطراب (67/0 =P) و خودکارآمدی مادران (16/0 =P) قبل از مداخله بین دو گروه مشاهده نشد. بلافاصله پس از پایان مداخله و در دوره پیگیری تفاوت آماری معنی دار بین دو گروه در میانگین نمره اضطراب و خودکارآمدی مادران دیده شد (001/0 >P). آنالیز واریانس با اندازه گیری های تکراری نشان داد، در گروه مداخله اثر زمان بر میانگین نمره اضطراب و خودکارآمدی معنی دار بود (001/0 >P).

با توجه به اثربخشی مداخله بر اضطراب و خودکارآمدی پیشنهاد می شود مدیران و برنامه ریزان سلامت، اقدامات لازم را جهت آموزش پرسنل در زمینه استفاده از روش قدردانی ایمونز به منظور بهبود اضطراب و خودکارآمدی مادران نوزادان نارس بستری در بخش مراقبت ویژه نوزادان انجام دهند.