ارائه مدل استارتاپ آموزشی در آموزش عالی ایران

هدف این مقاله ارائه مدل استارتاپ آموزشی در آموزش عالی ایران می باشد. این مطالعه کیفی با به کارگیری روش گرندد تئوری سیستماتیک انجام شده است. داده ها با استفاده از نمونه گیری هدفمند و از طریق انجام مصاحبه نیمه ساختاریافته با 15 نفر از صاحب نظران و متخصصین در حوزه اموزش عالی ، مدیریت آموزشی و برنامه ریزی آموزشی و خط مشی های آموزش عالی، گرداوری و تحلیل محتوای کیفی با نرم افزار2020 MAXQDA ، انجام شد. یافته ها در مرحله اول کدگذاری باز 88 مفهوم استخراج شد و در قالب شش مولفه اصلی؛ آموزش، خصوصیات فردی(استاد/دانشجو)، حقوقی- قانونی، سازمانی - ساختاری ، مالی - اقتصادی و فناوری دسته بندی شد. سپس در مرحله کدگذاری محوری، پیوند میان این مقوله ها ذیل عناوین: شرایط علی، پدیده محوری، راهبردها، عوامل زمینه ای، شرایط مداخله گر و در قالب مدل پارادایمی کدگذاری محوری ترسیم شدند. نتایج این پژوهش می تواند به عنوان الگویی برای پیاده سازی استارتاپ آموزشی استفاده شده و زمینه را برای رشد و توسعه هرچه بیشتر این گونه استارتاپ ها در ایران فراهم کند.