خودشیءانگاری زنان و نقش خودمراقبتی معنوی با الهام از تعبیر قرآنی «یوم الحساب» در درمان آن

پدیده خودشیءانگاری زنان براثر انگاره ای کاذب ایجاد می شود،که زن به خود از دیدگاه ناظری بیرونی نگریسته و درگیر وارسی افراطی و مزمن ظاهرش می شود. محققان غربی در پژوهش های مختلفی به عوامل، آثار و پیامدهای ویرانگر خودشیءانگاری زنان پرداخته و راهکارهایی برای پیشگیری و درمان آن از دیدگاه روان شناسی و جامعه شناسی ارائه داده اند. اما در تحقیقات آنان، راهکارهایی برگرفته از جهان بینی دینی و معادباوری قرآن که عاملی موثر در تقویت خودشناسی و مقابله با خودشیء انگاری است مشاهده نمی شود. بنابراین مسئله اصلی تحقیق حاضر بررسی چگونگی مقابله با خودشیءانگاری از طریق خودمراقبتی معنوی بر محور «یوم الحساب» است. اعتقاد به آیات وحیانی و قرائت تعابیر قرآنی معاد با پیشوند «یوم» موجب شکل گیری انگاره ای حقیقی از قیامت در ذهن شخص شده و تاثیر اساسی در جهان بینی او دارد. تعبیر «یوم الحساب» نیز موجب ترغیب انسان در رجوع به نفس خود شده و خودشناسی، محاسبه و مراقبه نفس را در پی خواهد داشت. این مراقبت درونی، فرد را از توجه افراطی به بدن و ظواهر آن باز می دارد و در نتیجه از پدیده خودشیءانگاری زنان پیشگیری و یا سبب درمان آن می شود.