بررسی اثرات دوز های کوتاه مدت و بلند مدت کتامین تزریقی بر هیستوپاتولوژی قلب موش های صحرایی نوزاد حاصل از مادران در مواجهه قرار گرفته

یکی از دارو های شایع مورد استفاده در بیهوشی نوین بویژه در حین بارداری کتامین است که با مهار گیرنده N_متیل_D_آسپارتات (NMDA) برای درمان کنترل درد مزمن، استفاده می شود. لذا در این مطالعه به بررسی اثرات کتامین تزریقی بر تغییرات بافت شناسی قلب نوزادان موش های صحرایی مادران مواجهه قرار گرفته میپردازیم.

این مطالعه به صورت تجربی آزمایشگاهی بر روی 15 موش ماده نژاد ویستار صورت گرفت. این موش ها در سه گروه 5 تایی شامل گروه کنترل، کوتاه مدت و بلند مدت دسته بندی شده وپس از القای باروری از هر گروه 10 نوزاد موش تصادفی انتخاب شده و تحت تشریح و نمونه برداری بافت قلبی قرار گرفتند.

در گروه دوز کوتاه مدت مشخصات سلولی و بافت قلب نرمال بوده و تغییرات واضحی به نسبت گروه کنترل مشاهده نشد ولی در برخی نواحی اندکی فواصل بین سلولی همراه با کاهش تراکم بوده است. در گروه دوز بلند مدت، به میزان اندکی روند التهابی در برخی مناطق دیده شد ولی تغییرات در سلولها، سیتوپلاسم و هسته ها وجود نداشت.

بحث: 

هرچند مواجهه ی بلند مدت موش مادر با کتامین، میتواند التهاب خفیف و نیز پرخونی متوسط در بافت قلبی موش نوزاد را در پی داشته باشد و مواجهه ی کوتاه مدت موش مادر با کتامین نیز تنها تغییرات خفیف بافت عضلانی قلب همانند مواجهه ی بلند مدت بوجود آورد اما این تغییرات بوجود آمده محسوس نبوده اند.