تاثیر تغذیه ثابت و متناوب پروتئین خام جیره بر فراسنجه های شکمبه ای و سنتز پروتئین میکروبی در گوسفند

 زمینه مطالعاتی: 

پروتئین خام یک عنصر کلیدی در تنظیم جیره غذایی نشخوارکنندگان بوده و یکی از گرانترین مواد مغذی مورد نیاز دام محسوب می شود. یکی از راهکارهای استفاده بهینه از پروتئین خام تغذیه متناوب آن و ایجاد نوسان در سطح پروتئین خام جیره در فواصل زمانی یک تا سه روز است.

این پژوهش به منظور بررسی تاثیر تغذیه ثابت و متناوب پروتئین خام جیره بر فراسنجه های شکمبه ای و سنتز پروتئین میکروبی در گوسفند انجام شد.

سه جیره غذایی با پروتئین خام 12، 14 و 16 درصد اما با انرژی یکسان تنظیم شدند. از 8 راس گوسفند نر در قفس های متابولیک به صورت طرح مربع لاتین 4×4 (چهار تیمار با 2 مربع و در مجموع 8 تکرار) استفاده شد. تیمار اول جیره ای با سطح پروتئین خام 14 درصد را به صورت ثابت دریافت می کرد. تیمار دوم دو جیره با پروتئین خام 12 و 16 درصد را با فاصله زمانی 24 ساعت به طور متناوب دریافت می کرد. تیمارهای سوم و چهارم نیز جیره های با پروتئین خام 12 و 16 درصد را به ترتیب در فواصل زمانی 48 و 72 ساعت به طور متناوب دریافت می کردند. تعادل و ابقای نیتروژن، فراسنجه های شکمبه ای و خونی و سنتز پروتئین میکروبی اندازه گیری شد.

کمترین نیتروژن دفع شده کل (از طریق ادرار و مدفوع) در تیمار با تناوب مصرف پروتئین خام 48 ساعته مشاهده شد (031/0=P). نیتروژن ابقاء شده نیز در این تیمار در مقایسه با تیمار تغذیه ثابت پروتئین خام افزایش معنی داری را نشان داد (045/0=P). بیشترین نیتروژن آمونیاکی مایع شکمبه در تیمار با تناوب مصرف پروتئین خام 48 ساعته مشاهده شد اما pH و غلظت اسیدهای چرب فرار تفاوت معنی داری را در بین تیمارهای آزمایشی نشان ندادند. تفاوت معنی داری بین تیمارهای آزمایشی از نظر آلانتوئین، کل بازهای پورینی دفع شده و همچنین تولید نیتروژن و سنتز پروتئین میکروبی مشاهده شد که تیمار با تناوب مصرف پروتئین خام در فاصله زمانی 48 ساعته دارای بیشترین مقدار بود. آلبومین و پروتئین کل خون اندازه گیری شده در بین تیمارهای آزمایشی تفاوت معنی داری را نشان نداد اما نیتروژن اوره ای خون در تیمار با تناوب مصرف پروتئین خام 48 ساعته، بیشترین مقدار بود (005/0 =P).

نتیجه گیری نهایی:

 نتایج نشان داد که استفاده از راهبرد تغدیه پروتئین خام به صورت متناوب در جیره گوسفند سبب بهبود ابقای نیتروژن، فعالیت های تخمیری شکمبه و سنتز پروتئین میکروبی می شود.