کاربرد هوش مصنوعی در آموزش و یادگیری بر اساس مرور سیستماتیک ادبیات

پژوهش حاضر با هدف بررسی کاربرد هوش مصنوعی در آموزش و یادگیری بر اساس مرور سیستماتیک ادبیات انجام شد. این پژوهش به لحاظ هدف، بنیادی و همچنین، به لحاظ نوع داده ها کیفی بود که روش پژوهش به لحاظ ماهیت فراترکیب بود. جامعه مورد مطالعه کلیه اسناد، مبانی نظری و پیشینه مرتبط با کاربرد هوش مصنوعی در آموزش و یادگیری در پایگاه های داده داخلی (1391-1402) و خارجی (2003-2023) بود. روش نمونه گیری غیرتصادفی هدفمند و حجم نمونه بر اساس حذف سیستماتیک بر اساس نمودار جریان مدل پریزما بود. ابزار جمع آوری داده ها فیش برداری و مرور سیستماتیک اسناد و ادبیات بود. به منظور محاسبه روایی از چک لیست 27 موردی بر اساس مدل پریزما و همین طور به منظور محاسبه پایایی از ضریب کاپای کوهن استفاده شد که نتایج بیانگر روا و پایا بودن ابزار بود. شیوه تجزیه و تحلیل داده ها تحلیل مضمون شامل مضامین پایه، سازمان دهنده و فراگیر با نرم افزار Maxqda-V12 بود. بر اساس یافته های پژوهش می توان گفت که بر اساس مرور سیستماتیک ادبیات در زمینه کاربرد هوش مصنوعی در آموزش و یادگیری، عواملی مانند: شخصی سازی (مولفه ها: تحلیل علایق و نیازهای فرد، پیش بینی رفتار و عملکرد فرد، تنظیم محتوا و سطح سختی آموزش بر اساس نیازهای فرد ، تعامل (مولفه ها: سامانه های تعاملی، واقعیت مجازی، بازخورد فوری و تعامل با محتوا و محیط آموزشی)، تحلیل داده (مولفه ها: جمع آوری داده های آموزشی، تحلیل الگوها و روندهای یادگیری، پیش بینی نتایج و بهبود کارایی سامانه های آموزشی)، توصیه گری  مولفه ها: سامانه های توصیه گر بر اساس علایق و نیازهای فرد، توصیه منابع آموزشی مناسب و ارائه راهنمایی های شخصی سازی شده)، ارزیابی و بازخورد (مولفه ها: ارائه بازخوردهای دقیق و فوری به فرآیند یادگیری، ارزش یابی عملکرد فرد و پیشنهاد بهبود های لازم برای بهبود یادگیری) شناسایی شد. در نهایت بر اساس بررسی های انجام شده مدلی طراحی شد و از اعتبار بالایی برخوردار بود.