نقد کتاب «تحقیقات بلندمدت در منابع طبیعی»

«منابع طبیعی» به مجموعه مواهب و ثروت های خدادادی گفته‎ می شود که به صورت رایگان در اختیار بشر قرار گرفته است. انسان از روزگاران اولیه خلقت در عرصه های منابع طبیعی زندگی کرده و از منابع آن اعم از آب، گیاهان، حیات وحش، آبزیان و غیره به روش های مختلف استفاده کرده است. افزایش سطح دانش بشری و به دنبال آن افزایش جمعیت موجب شد تا بشر برای دستیابی به منابع بیشتر و افزایش درآمد ملی به بهره برداری از منابع طبیعی روی آورد. این بهره برداری که در بسیاری مواقع بدون درنظر داشتن جنبه های اکولوژیکی رخ داده، سبب تغییرات تدریجی در منابع طبیعی و تخریب آن شده است. امروزه، پایش دقیق روند این تغییرات که زمان بر و تدریجی است و ارائه نتایج آن در قالب پژوهش های علمی به سیاست گذاران، تصمیم گیران، برنامه ریزان و مجریان طرح های حوزه منابع طبیعی، برای اتخاذ تصمیم‏های درست، کارشناسانه و مطابق با واقعیت‏های موجود، بسیار ضروری است. پایش یا سنجش مستمر، مجموعه اقداماتی است که در طول اجرای پروژه های پژوهشی انجام می شود تا فعالیت ها و اقدامات پروژه را در جهت اهداف از پیش تعیین شده کنترل و هدایت کند. پایش منظم یکی از اصول مهم تدوین و اجرای برنامه های مدیریت جامع منابع طبیعی و کشاورزی پایدار است. بسیاری از پژوهش های علمی در حوزه منابع طبیعی، از طریق پایش های مستمر انجام می شوند، به همین دلیل تحقیقات بلندمدتی هستند که برای نیل به نتیجه، اجرای آنها به سال های زیادی نیاز دارد.