ارائه چارچوب مفهومی و معماری زیرساخت دانش مکانی (SKI) با کاربست وب سرویس های مکانی

با مطرح شدن پاردایم های کاربردپذیری و تعامل پذیری ماهیت و نحوه بکارگیری داده های جغرافیایی به سرعت در حال تغییر است. توسعه استانداردهای باز، مفاهیم سرویس گرایی، توسعه سامانه های اطلاعات جغرافیایی تحت وب و بکارگیری فرمت داده های جدید در قالب وب سرویس ها حاکی از آن است که پاردایم جدیدی در علم اطلاعات جغرافیایی شکل گرفته است. توسعه فناوری های مرتبط با علوم کامپیوتر و فناوری اطلاعات از یک سو و استفاده از سرویس های مکانی در کنار مفاهیم زیرساخت داده مکانی (SDI) از دیگر سو موجب شده که چالش دسترسی و انتشار داده مکانی تا حد زیادی رفع گردد. متاسفانه علی رغم این پیشرفت ها، استخراج دانش از مجموعه داده جغرافیایی به شکل موثر، کارا و در زمان مناسب همواره به عنوان چالشی بزرگ در جوامع اطلاعات جغرافیایی به قوت خود باقی مانده است. برای رفع این چالش استفاده از روش های داده کاوی، یادگیری ماشین، هوش مصنوعی و به به طور کلی اکتشاف دانش از داده جغرافیایی ضرورتی اجتناب ناپذیر است؛ با این وجود در بسیاری از سناریوها داده جغرافیایی ماهیتی توزیع یافته دارد. برای استخراج دانش از این مجموعه داده نیاز به روش های استخراج دانش توزیع یافته و زیرساختی فناورانه است که بتوان دانش مکانی را از منابع توزیع یافته استخراج کرد. به طور کلی در زیرساخت دانش مکانی (SKI) هدف ایجاد بستری است که بتوان دانش مکانی تولید کرد، به آن دسترسی داشت و دیگران را در آن سهیم ساخت. چنین زیرساختی دربرگیرنده مولفه هایی سازگار شامل نرم افزار، سخت افزار، داده، سرویس ها، روال ها و استانداردهایی است که در راستای کشف دانش در زیرساخت های داده مکانی و در حالتی توزیع یافته بکار گرفته می شود. در این نوشتار چارچوب مفهومی و معماری چنین زیرساختی با بکارگیری وب سرویس های مکانی ارائه شده است.