دیپلماسی اقتصادی و برندسازی ملی در سیاست خارجی دولت سیزدهم

با توجه به اهمیت برند ملی،هر کشوری تلاش می کند با به کار بردن ابزارها و شیوه های گوناگون تصور دیگران از برند ملی اش را آن گونه تقویت کند که جای پایی برای خود ایجاد کند.مهمترین ابزار رسیدن به این هدف در دنیای امروز دیپلماسی اقتصادی- تجاری است که به دولتمردان اجازه می دهد در قالب روابط دو یا چند جانبه در سطوح مختلف منطقه ایی و بین المللی از مسیر برندسازی ملی،سطح توانایی و رفاه شهروندان خود را آگاهانه ارتقا بخشند.تحقیق حاضر درصدد پاسخ به این سوال است که برندسازی ملی چه جایگاهی در دیپلماسی اقتصادی- تجاری دولت سیزدهم ایران داشته است؟تلاش شده است با استفاده از منابع اسنادی-آرشیوی به روش توصیفی - تحلیلی به این سوال پاسخ داده شود.دولت سیزدهم با در پیش گرفتن اصولی همچون حمایت از تولید ملی و تلاش برای تسهیل روند بازاریابی کالاهای ایرانی به واسطه تجارت و صادرات کالاهای ایرانی،حضور و تثبت حضور ایران در سازمان های مهم اقتصادی منطقه ایی و بین المللی،رفع تنش با همسایگان و تقویت سیاست همسایگی و تقویت روابط دو جانبه با قدرت های آسیایی همچون روسیه و چین برند سازی ملی را تبدیل به هدف اصلی دیپلماسی اقتصادی - تجاری ایران در سال های 1400-1403 کرد.