بررسی تمایز میان تعریف بومی و تعریف سنتی سازه در گفتمان معماری و شهرسازی

بوم یک واژه عام و همه گیر در علوم انسانی به شمار می رود. البته بیشتر از بوم، صفت آن در قالب ترکیب استفاده می شود. برای مثال، درختان بومی، مصالح بومی، علوم انسانی بومی و غیره. پژوهش حاضر سعی در ارائه تعریفی جامع از واژه بوم و بومی دارد تا بر مبنای آن بتوان به ارزیابی مولفه ها و میزان اثرگذاری آن ها بر علوم انسانی در حالت عام و معماری و شهرسازی به صورت خاص دست یافت. بعد از بررسی تعاریف و گفتارهای صاحب نظران با استفاده از روش گرند تئوری با نرم افزار مکس کیودی ای این نتیجه حاصل شد که بیشتر تعاریف در سایه ویژگی های کلمه سنت قرار دارند. لذا در قدم اول سنت باز تعریف و حدود و مرزهای آن شناسایی خواهد شد و در ادامه بوم و بومی خالص از دل واژگان و تعاریف و مصادیق بیرون کشیده می شود. در نهایت مولفه های اثرگذار بر آن مورد بررسی و تفسیر قرار خواهد گرفت. ابتدا مولفه های تاثیرگذار بر سنت شناسایی و مورد ارزیابی قرار گرفت و بدون تقدم و تاخر یا وزن هرکدام صرفا حضورشان در شکل گیری تعریف سنت عیان شود، سپس مشخص شد که دو ویژگی می تواند بوم یا بومی را تعریف کند. با سنجش مولفه های بوم تعریف ارائه شده برای بوم مورد ارزیابی کلی قرار داده شد. هر اتفاقی که در یک محدوده فیزیکی و جغرافیایی رخ می دهد می تواند یک اتفاق بومی باشد به شرط اینکه توسط عوامل محیطی و محلی آن جغرافیا ابداع و ایجاد شود.