تعیین بار میکروبی کلی، آلودگی کلی فرمی و الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی سویه های اشریشیاکلی در میگوی عرضه شده در شهر کرمان

میگو یک منبع پروتئین دریایی پرطرفدار است که ارزش غذایی و اقتصادی بالایی دارد. در این مطالعه، شمارش باکتری های مزوفیل هوازی (روش شمارش پلیت هوازی)، کلی فرم، کلی فرم مدفوعی و اشریشیاکلی (روش محتمل ترین تعداد) به منظور ارزیابی کیفیت میکروبی میگوی عرضه شده در سطح فروشگاه های شهر کرمان در 21 نمونه ی میگو خام در بازه زمانی 3 ماهه در پاییز سال 1400 انجام پذیرفت. در ادامه مقاومت آنتی بیوتیکی 125 جدایه ی اشریشیاکلی در برابر 9 آنتی بیوتیک سفوتاکسیم، سیپروفلوکساسین، نیتروفورانتوئین، جنتامایسین، سفکسیم، آمیکاسین، سولفامتوپریم، سفتریاکسون و نالیدیکسیک اسید به روش انتشار دیسک مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که بیشترین میزان بار میکروبی 108×8 CFU/ml و کمترین میزان آن 105×3/3 CFU/ml بود. شمارش کلی فرم در نمونه ها از صفرکلی فرم در گرم درچهار نمونه (19درصد) تا 97/4383 کلی فرم درگرم متغیر بود. همچنین شمارش کلی فرم های مدفوعی در این مطالعه در دامنه ی 32/1898-0 کلی فرم مدفوعی در گرم بود و در 9 نمونه (86/42 درصد) کلی فرم مدفوعی مشاهده نشد. باکتری اشریشیاکلی از 14/57 درصد از نمونه ها جدا شد. بیشترین مقاومت در برابر آنتی بیوتیک نالیدیکسیک اسید (8/16 درصد) و بیشترین حساسیت در برابر آنتی بیوتیک نیتروفورانتوئین و آمیکاسین (2/99 درصد) مشاهده شد. وضعیت مقاومت آنتی بیوتیکی در جدایه ها نگران کننده نبود اما آلودگی به کلی فرم مدفوعی و اشریشیا کلی حاکی از شرایط نامناسب بهداشتی است و بایستی با نظارت بیشتر و همچنین تهیه و آموزش پروتکل های صحیح صید، حمل، نگهداری و آماده سازی میگو، وضعیت بهداشتی و کیفیت میگو های عرضه شده را افزایش داد.