ارزیابی ژنوتیپ های چغندرقند از نظر مقاومت به نماتد Heterodera schachtii در شرایط گلخانه و حضور نشانگر مولکولی MN3

نماتد سیستی چغندر (Heterodera schachtii )به عنوان عامل محدودکننده کشت در مناطق چغندرکاری مطرح و نظر به اهمیت و گستردگی این بیماری در ایران، کاشت ارقام مقاوم از موثرترین راهکارهای کاهش خسارت آن است. از این رو، دستیابی به روش های دقیق و سریع ارزیابی مقاومت، امکان تهیه ارقام مقاوم را تسهیل می کند. در این پژوهش، واکنش 20 ژنوتیپ داخلی و خارجی چغندرقند نسبت به نماتد سیستی در شرایط گلخانه و حضور نشانگر مولکولیMN 3که پیوسته با ژن مقاومت به این نماتد است مورد بررسی قرار گرفت. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که بین ژنوتیپ ها از نظر مقاومت به نماتد سیستی در شرایط گلخانه، اختلاف معنیدار در سطح آماری پنج درصد وجود دارد. در رقم شماره -21238F از نظر حضور نشانگر مولکولی MN3 و ارزیابی گلخانه ای مقاومت به نماتد سیستی، فاقد بوته حساس بوده و از مقاومت بالائی نیز برخوردار بود. هیبریدهای شماره 34781 و 34791 در آزمایش گلخانه ای به ترتیب از بیشترین میزان بوته مقاوم (80 و 78 درصد) و در ارزیابی نشانگر MN3 نیز از مقاومت بالائی (80 و 89 درصد بوته مقاوم)به این بیمارگر برخوردار بودند. نتایج مبین آن است برای صرفه جویی در زمان و دقت بیشتر در انتخاب ژنوتیپ های مقاوم، مناسب است ابتدا حضور نشانگر مولکولی MN3 در ژنوتیپ ها مورد آزمون قرار گیرد و پس از آن ژنوتیپ های منتخب از نظر مقاومت به نماتد سیستی چغندرقند در شرایط گلخانه بررسی شوند.