تاثیر تنش آب شور و تیمار ملاتونین بر گلدهی و برخی صفات مورفوفیزیولوژیک گیاه بنفشه (Viloa× wittrockiana)

بنفشه گیاه زینتی یک ساله با گل های زیبا و معطر کاربرد فراوانی در فضای سبز شهری دارد. با توجه به اینکه ملاتونین دارای ظرفیت آنتی اکسیدانی بالایی است، این پژوهش با هدف بررسی نقش ملاتونین در کاهش تنش شوری در گیاه بنفشه انجام شد. فاکتورها شامل ملاتونین در سه سطح (صفر،50 و 100 میکرومولار) و تنش شوری در چهار سطح (صفر،60،30 و90 میلی مولار) بود. طبق نتایج به دست آمده بیشترین ارتفاع گیاه در تیمار 100 میکرومولار ملاتونین با افزایش 07/16 درصدی نسبت به شاهد بدون تنش شوری مشاهده شد. بیشترین تعداد گل در گیاهان تیمار شده با ملاتونین 100 میکرومولار تحت شوری صفر، 30 و 60 میلی مولار مشاهده شد که نسبت به شاهد 50 درصد افزایش تعداد گل نشان دادند. بیشترین حجم ریشه در گیاهان تیمار شده با ملاتونین 100 میکرومولار تحت شوری 30 میلی مولار ثبت شد. کمترین درصد محتوای نسبی آب گیاه، در شوری 90 بدون کاربرد ملاتونین به دست آمد. نشت یونی در تیمار شوری با افزایش میزان غلظت نمک افزایش یافت. بیشترین غلظت یون سدیم در بافت گیاه در تیمار شوری 60 میلی مولار بدون کاربرد ملاتونین و کمترین تجمع سدیم در تیمار بدون شوری مشاهده شد. بیشترین غلظت عنصر پتاسیم در شوری در 50 میکرومولار ملاتونین تحت شوری 30 میلی مولار ثبت شد. با توجه به نتایج به دست آمده کاربرد ملاتونین برای کاهش آسیب به گیاه بنفشه در شرایط تنش شوری پیشنهاد می شود. کاربرد ملاتونین در شوری 30 و 60 میلی مولار در مقایسه با شوری 90 میلی مولار بهتر عمل کرد و تواست صفات رشدی و فیزیولوژیکی را بهبود دهد. بنابراین بر اساس نتایج به دست آمده استفاده از ملاتونین 50 و 100 میکرومولار برای گیاه بنفشه در شرایط تنش شوری بویژه در شوری 30 و 60 میلی مولار قابل توصیه است.