تاثیر دو نوع تمرین هوازی با شدت های متوسط و بالا بر مقادیر ناقلان مونوکربوکسیلات نوع 2 و 4 (MCT2 و MCT4) بافت قشر و استریاتوم مغز رت های صحرایی نژاد ویستار سالم و سکته مغزی

ناقلان مونوکربوکسیلات نوع 2 و 4 (MCT2 و MCT4) در بافت مغز سطوح بالایی دارند که با انتقال لاکتات در مغز می تواند در تعویق خستگی هنگام تمرین های ورزشی مفید باشد؛ همچنین به نقش انتقال دهنده های لاکتات در بیماری هایی همچون سکته مغزی توجه شده است. بنابراین هدف از تحقیق حاضر، تاثیر دو نوع تمرین هوازی با شدت های متوسط و بالا بر مقادیر ناقلان مونوکربوکسیلات نوع 2 و 4 (MCT2 و MCT4) بافت قشر و استریاتوم مغز رت های صحرایی نژاد ویستار سالم و سکته مغزی است.

پژوهش حاضر از نوع تجربی است که 60 سر رت نر هشت هفته ای نژاد ویستار به طور تصادفی به ده گروه، کنترل، MICT و HIIT سالم و سکته مغزی 24 و 72 ساعته (هر گروه شش سر) تقسیم شدند. پروتکل MICT و HIIT شامل سه قسمت گرم کردن، تمرین اصلی و سرد کردن بود. دوره تمرین به مدت چهار هفته، هر هفته پنج جلسه و هر جلسه 32 دقیقه به طول انجامید. پروتکل MICT با شدت 70 درصد سرعت بیشینه و پروتکل HIIT با شدت 85 تا 90 درصد سرعت بیشینه انجام گرفت. سکته مغزی از طریق مسدود کردن شریان کاروتید ایجاد شد. محتوای MCT2 و MCT4 از طریق روش وسترن بلات در بافت قشر و استریاتوم مغز اندازه گیری شد. تجزیه وتحلیل داده ها از طریق آزمون های آنووای یکطرفه و تعقیبی توکی در نرم افزار SPSS نسخه 29 و گراف پدپریسم نسخه 2/2/10 در سطح معناداری 05/0≥P انجام گرفت.

تفاوت معناداری در محتوای MCT2 (59/0=P) بافت قشری و محتوای MCT2 (66/0=P) و MCT4 (22/0=p) بافت استریاتوم در پی چهار هفته تمرین های MICT و HIIT در گروه های سالم و سکته مغزی مشاهده نشد. در مقابل محتوای MCT4 در بافت قشری تفاوت معناداری را پس از 72 ساعت سکته مغزی نشان داد (05/0<p). آزمون تعقیبی توکی برای محتوای MCT4 نشان داد این تفاوت معنادار بین جفت گروه های HIIT سکته 72 ساعته نسبت به گروه MICT سکته 72 ساعته (02/0=P)، گروه کنترل سکته 72 ساعته (04/0=P)، گروه HIIT سکته 24 ساعته (01/0=P)، گروه MICT سکته 24 ساعته (009/0=P)، گروه کنترل سکته 24 ساعته (003/0=P) و نسبت به گروه MICT (02/0=P) است.

به نظر می رسد انجام MICT و HIIT تاثیر معناداری در محتوای MCT2 و MCT4 مغز ندارد؛ با وجود این در بافت قشری تفاوت معناداری در MCT4 گروه HIIT با سکته 72 ساعته نسبت به دیگر گروه مشاهده شد و این می تواند نشان دهنده برداشت لاکتات از طریق MCT4 پس از 72 ساعت بعد از سکته مغزی و بهبودی باشد.