ارائه چارچوبی برای گزارشگری یکپارچه در صنعت بانکداری ایران

بحران های مالی جهانی طی دوره های مختلف، انتقادهای زیادی را از گزارشگری سنتی- به دلیل عدم افشای اطلاعات کافی- به همراه داشته است. با پیشرفت فناوری و بروز نیازهای نوظهور؛ جامعه، مدیران و ذینفعان به اهمیت گزارشگری غیرمالی در کنار گزارشگری مالی پی برده اند. با توجه به اهمیت بانک ها در اثرگذاری اقتصادی و اجتماعی، گزارشگری یکپارچه با ادغام اطلاعات مالی و غیرمالی (زیست محیطی، اجتماعی، راهبری، اقتصادی و غیره) در یک سند واحد، کیفیت گزارشگری را بهبود بخشیده و چشم اندازهای بانک را برای خلق ارزش مشخص می سازد. هدف از این پژوهش شناسایی شاخص های گزارشگری یکپارچه در صنعت بانکداری ایران است. در همین راستا پس از مطالعه ادبیات و پیشینه گزارشگری یکپارچه، گزارش سالانه 27 بانک خارجی (مربوط به سال 2022) مورد مطالعه قرار گرفت و سپس از طریق مصاحبه با خبرگان و تحلیل محتوای مطالب، چارچوب اولیه شامل 8 مولفه اصلی و 47 شاخص کلی تدوین گردید. در ادامه با بهره گیری از پرسش نامه، روش دلفی فازی و روش تحلیل سلسله مراتبی فازی (FAHP) شاخص های کلی، رتبه بندی و تایید شد. در نهایت به منظور شناسایی حداکثری شاخص ها، با استفاده از مولفه ها و شاخص های استخراج شده، نظر خبرگان بانکی و بررسی قوانین و مقررات، چارچوب نهایی گزارشگری یکپارچه برای صنعت بانکداری ایران شامل 8 مولفه، 47 شاخص کلی و 172 شاخص جزئی تدوین گردید. این چارچوب می تواند از سوی نهادهای قانونگذار و ناظر جهت تدوین استانداردها و الزامات گزارشگری به کار گرفته شود. همچنین بانک ها می توانند به منظور شفاف سازی و افشای اطلاعات فراتر از الزامات آن را به کار گیرند.