ارزیابی رابطه بین حس تعلق به مکان و تصویر ذهنی در بدنه های شهری، مورد مطالعاتی: خیابان امام خمینی اردبیل

افزایش حضور شهروندان در فضاهای عمومی یک شهر در راستای پویایی و جذابیت فضای شهری، نیازمند ایجاد بستری مناسب است. عوامل محیطی و فیزیکی تاثیر قابل توجهی در ایجاد تصویر ذهنی و حس تعلق به مکان شهروندان دارند. فضاهای شهری، باتوجه به حضور و فعالیت افراد شکل می گیرند و عناصر بدنه شهری از جمله عوامل محیطی موثر بر شکل گیری این روند محسوب می شوند. در شهرهای امروزی، استفاده از الگوواره های معماری بومی در بدنه شهری به منظور ایجاد حس تعلق به مکان و تصویر ذهنی مناسب از اهمیت ویژه ای برخوردار است. به همین دلیل، این پژوهش با هدف شناخت مولفه های تاثیرگذار بدنه شهری بر ایجاد تصویر ذهنی و به تبع آن ایجاد حس تعلق به مکان و همچنین ارزیابی رابطه بین این مولفه ها انجام شده است. این پژوهش به صورت کاربردی بوده و از روش توصیفی- پیمایشی استفاده شده است. ابزارهای جمع آوری داده شامل مطالعات کتابخانه ای، مشاهده میدانی و پرسش نامه بوده و برای تحلیل داده های حاصل از پرسش نامه، از آزمون همبستگی پیرسون و تحلیل عاملی استفاده شده است. یافته های تحلیل عاملی نشان می دهد که بعد کالبدی، فعالیتی و ادراکی به ترتیب بیش ترین تاثیر را بر شکل گیری تصویر ذهنی شهروندان از مکان و همچنین بعد فعالیتی، کالبدی و ادراکی به ترتیب بیش ترین تاثیر را بر ایجاد حس تعلق به مکان در شهروندان دارند. نتایج نشان می دهد که تنوع کالبدی و قابلیت دسترسی، عوامل کلیدی در ایجاد تصویر ذهنی شهروندان درباره شهر هستند و حضور سالمندان و زنان در فعالیت های عمومی شهری، عاملی بسیار مهمی در ایجاد حس تعلق به مکان است. همچنین، رابطه مستقیم و مثبتی بین تصویر ذهنی شهروندان و حس تعلق به مکان وجود دارد که با ضریب بالا تایید می شود.