بررسی اثر استراتژی های ماشین کاری بر روی زبری سطح و زمان فرزکاری قطعه ای با سطوح محدب، مقعر و صاف

فرایند فرزکاری به طور گسترده در صنعت تولید برای شکل دهی قطعات هندسی پیچیده استفاده می شود. باتوجه به انعطاف پذیری فرایند برش و متغیرهای مختلف درگیر، بهینه سازی فرایند به یک مسئله کلیدی به منظور دست یابی به بهره وری و کیفیت بالاتر تبدیل شده است. برای بهینه سازی برنامه ریزی فرایند، انتخاب یک استراتژی ماشین کاری مناسب مهم است. پیاده سازی و انتخاب استراتژی ها و جهت گیری های مسیر ابزار در فرایند ماشین کاری به ویژه در صنایع هوافضا و قالب سازی بسیار مهم است. انتخاب مناسب می تواند منجر به صرفه جویی قابل توجه در زمان ماشین کاری، بهبود کیفیت سطح قطعه کار و بهبود در عمر ابزار و در نتیجه منجر به کاهش هزینه کلی و بهره وری بالاتر شود. بنابراین، هدف این مقاله شناسایی بهترین استراتژی پرداخت از نظر زبری سطح و زمان پرداخت است. در این مقاله استراتژی شلو مورد بررسی قرار گرفته و فرزکاری مرحله پرداخت آن با سه استراتژی فرایند فرزکاری از جمله شطرنجی، آفست سه بعدی، شطرنجی مسطح مورد مطالعه و مقایسه قرارگرفته است. در مقاله حاضر مقایسه استراتژی ها در نرم افزار پاورمیل و با فرز انگشتی سرتخت انجام شده است که قابلیت کف تراشی و دیواره تراشی را به طور همزمان دارد. پارامترهای برش ابزار برای تمام استراتژی های آزمایش شده ثابت در نظر گرفته شد. کیفیت ماشین کاری از طریق مقایسه زبری سطح، توپوگرافی سطح و پارامترهای کنترل ابعاد مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج حاکی از آن است که استراتژی ماشین کاری شلو کم ترین زبری سطح و بهترین کیفیت سطح و استراتژی شطرنجی بیشترین زبری سطح و بدترین کیفیت سطح را در این آزمایش دارد.