اثر بازیابی انرژی ترمزی وسایل نقلیه روی کاهش ذرات PM10 و اندازه گیری آن به کمک نرم افزارهای ناوبری

آلاینده PM101 یکی از منابع آلودگی هوا است که تهدید کننده سلامت افراد می باشد. سایش لنت های ترمز در حرکت وسایل نقلیه یکی از منابع مهم این آلاینده در شهرها می باشد. سیستم ترمز احیاء کننده انرژی ترمزی با حذف لنت ترمز و بازیافت انرژی می تواند به کاهش این آلاینده کمک کند. در این تحقیق ابتدا امکان گردآوری داده های مورد نیاز برای تعیین میزان ترمزگیری در سفرهای شهری با استفاده از برنامه کاربردی speed view GPS در مقایسه با سنسور ترمز مورد بررسی قرار گرفت و سپس با استفاده از اطلاعات جمع آوری شده و تحلیل به کمک نرم افزار متلب مشخص شد این روش امکان پذیر است و بطور متوسط 44/50 ترمز در هر سفر و 33/6 بار ترمز در هر کیلومتر در سرعت های متفاوت انجام می شود. این مقدار ترمزگیری در صورت استفاده از سیستم ترمز احیاء کننده انرژی2 برای وسایل نقلیه سواری برابر 105 ×61/1 ژول انرژی در هر کیلومتر سفر می باشد. با استفاده از اطلاعات شهر مشهد نتایج نشان می دهد تنها در سال 1399 مقدار 47/38 تن ذرات PM10  ناشی از ترمزگیری وسایل نقلیه سواری در هوا منتشر شده است. در صورت استفاده از سیستم ترمز احیاء کننده انرژی علاوه بر حذف PM10 منتشر شده از بخش ترمز، 23/3 تن PM10 نیز از بازیافت انرژی و کاهش انتشار آلودگی منتشر شده از بخش اگزوز خودرو، پتانسیل کاهش دارد. نتایج حاصله از این در بررسی های اقتصادی طرح های حمل و نقل می تواند مورد استفاده قرار گیرند.