طراحی و بررسی اثربخشی بسته آموزشی مبتنی بر ذهن آگاهی بر تعلل ورزی، خودکارآمدی و انگیزش تحصیلی کودکان مبتلا به کندگامی شناختی

پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی بسته آموزشی مبتنی بر ذهن آگاهی بر تعلل ورزی، خودکارآمدی و انگیزش تحصیلی کودکان مبتلا به کندگامی شناختی انجام شد. این پژوهش در قالب طرح تجربی تک آزمودنی با خطوط پایه چندگانه و با ورود پلکانی اجرا شد. نمونه موردنظر 5 نفر از کودکان 10 تا 14 ساله دارای نشانه های کندگامی شناختی ساکن شهرستان تبریز در سال تحصیلی 1402-1401 بودند که به روش نمونه گیری هدفمند و با استفاده از ابزارهای تشخیصی (مصاحبه بالینی ساختاریافته و پرسشنامه کندگامی شناختی) انتخاب شدند. افراد انتخاب شده به صورت انفرادی، طی 12 جلسه تحت درمان مبتنی بر ذهن آگاهی قرار گرفتند و همه افراد در سه مرحله (خط پایه، درمان و پیگیری) به وسیله مقیاس تعلل ورزی نسخه دانش آموز (سولومون و راثبلوم، 1986)، مقیاس خودکارآمدی تحصیلی (جینکز و مورگان، 1999) و مقیاس انگیزش تحصیلی (والرند و همکاران، 1992) ارزیابی شدند. به منظور تحلیل داده ها از شاخص های تغییر روند، شیب، بازبینی نمودارها و برای تعیین معناداری بالینی از درصد بهبودی و اندازه اثر استفاده گردید. نتایج نشان داد درمان مبتنی بر آموزش ذهن آگاهی منجر به کاهش تعلل ورزی تحصیلی و افزایش خودکارآمدی و انگیزش تحصیلی کودکان مبتلا به کندگامی شناختی با اندازه اثر بزرگ شده است. همچنین میانگین درصد بهبودی محاسبه شده، بیانگر معناداری بالینی تغییرات در متغیرهای خودکارآمدی و انگیزش تحصیلی و عدم معناداری بالینی تغییرات در متغیر تعلل ورزی تحصیلی بود. بر اساس نتایج مطالعه حاضر می توان گفت آموزش ذهن آگاهی دارای تلویحات عملی در بهبود عملکرد تحصیلی کودکان مبتلا به کندگامی شناختی بوده و برای بالینگران قابل توصیه است.