اثر یک دوره بازتمرینی بر بیان ژن های AKT, PDK1, PIP3 عضله ی کف پایی موش های صحرایی نر

بی تحرکی طولانی مدت، ساختار و عملکرد عضلات اسکلتی را به طور قابل توجهی تحت تاثیر قرار می دهد. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر برنامه ی باز تمرینی با تمرین مقاومتی بر تغییرات ژن های AKT, PDK1, PIP3 درگیر در مسیر سنتز و تجزیه ی پروتئین پس از یک دوره ی بی تحرکی در عضله ی کف پایی (پلانتاریس) موش های صحرایی نر انجام شد.

در این مطالعه ی تجربی 30 سر موش صحرایی نر از نژاد ویستار به چهار گروه معلق، باز تمرین، بی تمرین و گروه تمرینی به صورت تصادفی تقسیم شدند. مدت برنامه ی تمرینی 4 هفته و هر هفته 3 جلسه بود. حیوانات باید از یک نردبان عمودی با وزنه هایی که به دم آن ها اضافه شده بود، بالا می رفتند. موش ها پس از 48 ساعت از آخرین جلسه ی تمرین، بی هوش و عضله کف پایی استخراج گردید. به منظور اندازه گیری بیان ژن های موردنظر از روش Real-Time PCR استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها و تفاوت های بین گروهی، با استفاده از آزمون های پارامتریک Levene، Independent Sample T-test، One-way ANOVA و آزمون تعقیبی Tukey در سطح معنی داری، 0/05 ˂ P تجزیه و تحلیل شدند.

بیان ژن های AKT, PDK1, PIP3 در عضله ی کف پایی موش های صحرایی نر در گروه بازتمرینی نسبت به سایر گروه ها تفاوت معنی داری دارد (به ترتیب 0/024 = P، 0/0001 = P  و 0/0001 = P).

به نظر می رسد که تمرین مقاومتی قبل از تعلیق اندام تحتانی و همچنین بعد از بی تحرکی، سبب کاهش آتروفی در عضله ی کف پایی موش های صحرایی نر می شود. از طرفی دیگر تعلیق اندام تحتانی بیان ژن های آترفیک (AKT, PDK1, PIP3) در عضله ی کف پایی موش ها را افزایش می دهد.