کاربرد کودهای زیستی در کشت سیب زمینی در ایران: چالش ها و راهکارها

سیب زمینی یکی از محصولات کشاورزی مهم در سبد غذایی مردم ایران است. برای رشد گیاه سیب زمینی مقادیر زیادی کودهای شیمیایی مصرف می شود که باعث بروز مشکلاتی برای انسان و محیط زیست می شود. یافتن روش های جایگزین مبتنی بر حفاظت از محیط زیست و سلامت انسان برای تغذیه این محصول مفید و پرمصرف اهمیت زیادی دارد. کاربرد کودهای زیستی می تواند یک گزینه مناسب در این مورد باشد، مشروط بر اینکه همه مولفه های پژوهش، تولید و مصرف بر اساس یک برنامه منسجم و مبتنی بر پایه علمی و اصولی فراهم شود. پژوهش های اندک و پراکنده ای در مورد استفاده از کودهای زیستی در سیب زمینی انجام شده است. در همین پژوهش های محدود، از طیفی از ریزجانداران مختلف بر ارقام مختلف سیب زمینی و در شرایط مناطق مختلف با مدیریت های متفاوت زراعی انجام شده است؛ بنابراین نتایج آن ها قابل جمع بندی نبوده و تاکنون یک کود زیستی مناسب با تائید مراکز علمی پژوهشی برای سیب زمینی در کشور ارائه نشده است. درمجموع به نظر می رسد ترکیبی از کودهای زیستی با کودهای شیمیایی و یا آلی موثرتر از هرکدام به تنهایی باشد. برای این منظور پیشنهاد می شود که پژوهش های هدفمند و متمرکزی بر پایه تغذیه تلفیقی صورت گیرد و معیار اثربخشی آن ها عملکرد کمی و کیفی غده سیب زمینی در مزارع بهره برداران باشد.