بازشناسی الگوی گوناگونی نسلی در آموزش نیروی کار ایران

با توجه به کم شدن فاصله ی نسل ها و لزوم آموزش مربوطه، شناسایی گوناگونی نسلی و لزوم ارتباط بین نسل ها در جوامع از ضروریات بوده. به همین دلیل در این پژوهش شناسایی نسل های مختلف و آگاهی از فرایند آموزش آن صورت گرفته است.

روش شناسی پژوهش: 

نوشتار حاضر کیفی و مبتنی بر استراتژی روش تئوری داده بنیاد با روش کدگذاری و الگوی پارادایمی اشتراوس و کوربین با رویکرد هدفمند، شامل 14 نفر از متخصصان خبره دانشگاهی و پژوهشگرانی است که نسبت به پدیده مورد نظر در حوزه های مدیریت، جامعه شناسی و روانشناسی اشراف داشتند. ابزار جمع آوری داده ها مصاحبه نیمه ساختاریافته با خبرگان موضوع و تا رسیدن به حد اشباع نظری ادامه یافته است.

در مرحله کدگذاری باز تعداد 301 کد از تعداد 14 مصاحبه استخراج گردید که پس از تجزیه و تحلیل و برچسب زنی به 65 مفهوم انتزاعی تر تبدیل شده و نهایتا 14 مقوله شناسایی شد. پس از اتمام مرحله کدبندی باز و ایجاد مفاهیم متعدد اولیه، مرحله دوم یعنی کدگذاری محوری انجام گردید. سپس برای سنجش روایی از روش پیشرفته دلفی استفاده شد. یافته های مربوط به پایایی باز آزمون نشان می دهد نتیجه با استفاده از فرمول ذکرشده برابر 79 درصد است و از آنجائی که پایایی بالای 60 درصد قابل قبول است، می توان نتیجه گرفت که کدگذاری های انجام گرفته از پایایی مناسبی برخوردار هستند.

پدیده محوری شناسایی نسل های انقلاب، دفاع مقدس، اصلاح و تغییر، تحریم و پاندمی بوده و شرایط علی، وضعیت حقوقی، وضعیت سیاسی، و وضعیت اجتماعی در نظر گرفته شد. زمینه و بستر شامل وضعیت فرهنگی، اقتصادی و تکنولوژی بوده و راهبردهای این پژوهش حفظ سرمایه انسانی و توسعه سرمایه انسانی است، که در شرایط مداخله گر نوع و ساختار سازمان و با پیامدهای نوع هنجار، نوع ارزش، نوع باور و نوع رفتار مورد تحلیل قرار گرفته شد.