بررسی فراوانی اختلالات بینایی و سردرد در بیماران مبتلا به تومور کرانیوفارنژیوما پس از انجام عمل جراحی

کرانیوفارنژیوما گروهی از نئوپلاسم های اولیه سلار و سوپراسلار هستند که به طور معمول در دو گروه سنی مجزا مشاهده می شوند. شروع آن در دوران کودکی از 5 تا 15 سالگی و در بزرگسالی از 45 تا 60 سالگی است و می تواند با علائم عصبی، بینایی و غدد درون ریز مختلف تظاهر کند. مطالعه حاضر با هدف تعیین فراوانی اختلالات بینایی و سردرد در بیماران مبتلا به تومور کرانیوفارنژیوما پس از انجام عمل جراحی انجام شد.

مطالعه حاضر از نوع توصیفی مقطعی است که در سال 1402 انجام شد. در این مطالعه پرونده کلیه بیماران مبتلا به تومور کرانیوفارنژیوما که در بازه سالهای 1392 تا 1401 به بیمارستان های آموزشی شهر اصفهان مراجعه کرده بودند، مورد بررسی قرار گرفت. روش نمونه گیری به صورت سرشماری و شامل 41 بیمار بود.

در طول پیگیری های بعد از عمل، پس از انجام عمل جراحی، یک نفر از کودکان دچار دوبینی شده و سه کودک کاهش حدت بینایی داشتند. در بزرگسالان یک نفر دچار دوبینی و 5 نفر کاهش حدت بینایی داشتند. همچنین سه نفر با نقص در میدان بینایی شناسایی شدند. سردرد کلاسیک (صبح زود) در بیماران مشاهده نشد و اکثر سردردها در زمان عصر بود. سردردهای تنشی در سه نفر از کودکان و چهار نفر از بزرگسالان مشاهده شد. در واقع، جراحی می تواند به طور قابل توجهی سردرد را در این بیماران کاهش دهد.

در پایان، این مطالعه درنظر دارد تا با تاکید بر نقش پیگیری های بعد از عمل، در کاهش یا به طور ایده آل حذف سردرد، اختلالات بینایی و عود تومور منجر به پیش آگهی بهتر در بیماران گردد.