فرآیند پرستاری بر اساس مدل بتی نیومن در مددجوی مبتلا به سرطان کولورکتال: یک مطالعه موردی

  سرطان ها پس از بیماری های قلبی و عروقی شایعترین عامل مرگ و میر در جهان می باشند. استفاده صحیح از مدل ها و نظریه های پرستاری مانند تئوری سیستمی نیومن، گام مهمی در ارتقای استانداردها و کیفیت مراقبت از بیمار است. این مطالعه با هدف ارزیابی اجرای فرآیند پرستاری در یک مددجوی مبتلا به سرطان کولورکتال صورت گرفته است.

این مطالعه بر روی مددجوی زن 53 ساله مبتلا به سرطان کولورکتال در سال 1402 در بخش آنکولوژی بیمارستان شهید بهشتی همدان بر اساس نظریه سیستمی بتی نیومن صورت پذیرفت، در طول جمع آوری داده ها از طریق مصاحبه با بیمار و همراهان، تعاملات بین پنج متغیر مددجو (فیزیولوژیکی، روان شناختی، اجتماعی، تکاملی، معنوی) مورد بررسی قرار گرفت و عوامل استرس زا و منابع در حوزه های درون فردی، بین فردی و برون فردی شناسایی شدند. تشخیص های پرستاری بر اساس نظریه بتی نیومن و استرس درک شده توسط مددجو در سه سطح پیشگیری(سطح اول تا سوم) از طریق مطابقت با طبقه بندی انجمن بین المللی تشخیص پرستاری آمریکای شمالی (2023 - 2022) ایجاد شد و سپس مداخلات پرستاری در سه سطح پیشگیری طبقه بندی و اجرا گردید.

نتایج حاصل از مطالعه متغیرهای فیزیولوژیکی، روان شناختی، اجتماعی، تکاملی، معنوی و بین فردی و عوامل استرس زای برون فردی، 16 تشخیص بالقوه و بالفعل پرستاری مرتبط با نوع عامل استرس زا  شامل 9 تشخیص فیزیولوژیک، 5 تشخیص روان شناختی، 2 تشخیص فرهنگی-اجتماعی و  2تشخیص پرستاری تکاملی بودند که پس از شناسایی، مداخلات مربوط به هر تشخیص شناسایی و اجرا شدند.

طراحی و بکارگیری فرآیند پرستاری بر اساس مدل پرستاری بتی نیومن، در بیماران مزمن بخصوص افراد مبتلا به سرطان کولورکتال می تواند منجر به بهبود در درک نیازهای مراقبتی، مراقبت های پرستاری مناسب، کارآمد و مبتنی بر شواهد گردد.