اثرات افزودن اسید بوتیریک و پروبیوتیک Lactobacillus plantarum جیره غذایی بر شاخص های رشد و فعالیت آنزیم های گوارشی و آنتی اکسیدانی ماهی شانک زردباله عربی (Acanthopagrus arabicus Iwatsuki, 2013)

یک مطالعه 70 روزه برای بررسی اثرات مکمل های غذایی اسید بوتیریک و پروبیوتیک Lactobacillus plantarum بر رشد، فعالیت آنزیم های گوارشی و آنتی اکسیدانی در ماهی زردباله عربی (Acanthopagrus arabicus) انجام شد. از اسید بوتیریک (BA) و پروبیوتیک L. plantarum برای طراحی شش خوراک آزمایشی به شرح ذیل استفاده شد: 1-شاهد (جیره بدون مکمل)، 2- نیم درصد اسید بوتیریک (BA 0.5) ، 3-یک درصد اسید بوتیریک (BA 1.0)، 4- پروبیوتیک (CFU/g 1.6 × 108) 5- نیم درصد اسید بوتیریک و پروبیوتیک (PRO+BA0.5)،6- یک درصد اسید بوتیریک و پروبیوتیک (PRO+BA1.0). پانصد و چهل ماهی با وزن اولیه 1/0 ± 7/2 گرم در 18 مخزن پلی اتیلن (300 لیتر) توزیع شدند. ماهی ها با جیره های آزمایشی سه بار در روز تا حد سیری تغذیه شدند و مطمئن می شدند که هیچ خوراکی در کف مخازن باقی نمی ماند. دمای آب و شوری آب به ترتیب 3/31 درجه سانتی گراد و 46 گرم در لیتر بود. ماهی های تغذیه شده با جیره های شاهد و پروبیوتیک نسبت به سایر گروه ها سرعت رشد و ضریب تبدیل غذایی بالاتری داشتند. ماهیان گروه PRO-BA1 طول کل بیشتری نسبت به سایر گروه ها داشتند. سطح گلوتاتیون در کبد ماهیان تغذیه شده با شاهد و PRO-BA0.5 بیشتر از سایر تیمارها بود. فعالیت سوپراکسید دیسموتاز در ماهیان تغذیه شده با جیره BA 1.0 کمتر از سایر تیمارها بود. فعالیت کاتالاز در ماهیان تغذیه شده با مخلوط پروبیوتیک و بوتیریک اسید بیشتر از سایر گروه ها بود. یافته های مطالعه حاضر نشان داد که گنجاندن بوتیریک اسید در رژیم غذایی به تنهایی ممکن است رشد را در A. arabicus کاهش دهد، اما استفاده از مخلوط پروبیوتیک و اسید بوتیریک در هر دو سطح 5/0 و 1 درصد می تواند ظرفیت آنتی اکسیدانی را در این گونه بهبود بخشد. به نظر می رسد، مقدار اسید بوتیریک مورد استفاده در این مطالعه بالاتر از مقادیر مذکور برای ماهیان گوشتخوار است.