تاثیر برگزاری مجازی ساعات تربیت بدنی در مدارس بر سلامت جسمانی و روانی دانش آموزان و انگیزش شغلی معلمان تربیت بدنی در دوران بیماری کووید-19

برگزاری مجازی کلاس های تربیت بدنی در دوران کرونا تغییراتی در سبک زندگی معلمان، دانش آموزان بوجود آورد. تجربه ی چنین دورانی ایجاب می کند که سیاست گذاران از انگیزه های مختلف معلمان و از چگونگی مشارکت و دلایل عدم شرکت دانش آموزان در کلاس ها آگاه شوند تا برای شرایط مشابه برنامه ریزی بهتری به عمل آورند؛ بنابراین هدف تحقیق حاضر بررسی تاثیر برگزاری مجازی تربیتبدنی در مدارس بر سلامت جسمانی و روانی دانش آموزان و انگیزش شغلی معلمان تربیتبدنی در دوران کووید-19 بود. این پژوهش به لحاظ هدف کاربردی و به لحاظ روش توصیفی بوده که به صورت پیمایشی انجام شد. جامعه آماری شامل کلیه معلمان تربیت بدنی و دانش آموزان مقطع متوسطه اول آذربایجان شرقی بود. حجم نمونه براساس جدول مورگان برای معلمان تربیت بدنی 291 و دانش آموزان 384 نفر بود. ابزار تحقیق دو پرسشنامه استاندارد انگیزش شغلی هرزبرگ (1997) و سلامت عمومی گلدبرگ (1972) بود. برای بررسی توزیع طبیعی متغیرها از آزمون شاپیرو-ویلک و برای آزمون فرضیه های پژوهش از آزمون t وابسته (زوجی) و آزمون کوهن D در نرم افزار SPSSV25 استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد که برگزاری مجازی تربیت بدنی در دوران کووید-19 باعث کاهش انگیزش شغلی معلمان تربیت بدنی به میزان 8/7 درصد و سلامت جسمانی و روانی دانش آموزان به میزان 2/9 درصد شده است (05/0>.(P  نتایج پژوهش حاکی از آن است که برگزاری مجازی کلاس های تربیت بدنی در دوران کووید-19 موجب کاهش سلامت جسمی و روانی دانش آموزان و انگیزش شغلی معلمان تربیت بدنی شده است. این امر نشان دهنده نیاز به بازنگری و بهبود در برنامه های آموزشی مجازی برای آینده است.