جایگاه سناریو «مسیرهای معرف غلظت» در سیر تکاملی سناریوهای تغییراقلیم

پیشرفت دهه های گذشته در علم و فناوری و مشاهدات مربوط به افزایش میانگین دمای کره زمین موجب تقویت نظریه گازهای گلخانه ای و تاکید دولت ها در پیگیری اهداف تثبیت دمای کره زمین تا 2 درجه سانتی گراد و تلاش برای حفظ آن تا 5/1 درجه سانتی گراد با رویکرد کاهش انتشار گازهای گلخانه ای شد. در این پژوهش با معرفی اجمالی نظریه تغییر اقلیم، به بررسی پارامترهای تغییر اقلیم طی دهه های گذشته پرداخته شده است و تاریخچه اقدامات بین المللی در پیگیری اهداف تثبیت دمای کره زمین مورد بررسی قرار گرفته است. در ادامه به جایگاه و اهمیت استفاده از سناریو به عنوان یکی از ابزارهای موثر در پژوهش های تغییر اقلیم پرداخته شده است و سناریوهای موجود در پژوهش های تغییر اقلیم در چهار دسته «سناریوهای انتشار»، «سناریوهای اقلیم»، «سناریوهای محیط زیستی» و «سناریوهای آسیب پذیری» مورد بررسی قرار گرفته است. همچنین روند توسعه سناریو در پژوهش های تغییر اقلیم، و به طور خاص سناریوهای هیئت بین الدولی تغییر اقلیم را از نسل اول تا نسل چهارم مورد ارزیابی و مقایسه تطبیقی قرار داده شد. به طور خاص، تفاوت نسل چهارم این سناریوها که پارادایم جدیدی در طرح ریزی سناریو بوده است را در تغییر از یک فرایند سری به فرایندی موازی، مورد بررسی و اهمیت و ضرورت تهیه ی این سناریو در حوزه تغییراقلیم مورد ارزیابی قرار گرفت. در انتها به تشریح دقیق تر سناریوهای «مسیرهای معرف غلظت» از نسل چهارم سناریوهای تغییر اقلیم پرداخته شده است و پیشنهادهایی برای استفاده از این سناریو در مطالعات تغییر اقلیم و تهیه برنامه ها و سیاست های ملی ارایه شده است.