تاثیر آموزش خودمراقبتی بر افسردگی و اضطراب در نوجوانان مبتلا به دیابت نوع 1

دیابت نوع یک بیماری مزمنی است که مدیریت آن نیازمند تزریق روزانه انسولین، آزمایش روزانه خون برای سنجش میزان قند و نظارت مستمر بر رژیم غذایی می باشد. این مطالعه به منظور بررسی تاثیر آموزش خود مراقبتی بر افسردگی، اضطراب و خودکارآمدی در نوجوانان مبتلا به دیابت نوع یک طراحی گردیده است.

این مطالعه به روش نیمه تجربی بر روی جمعیت 60 نفری از نوجوانان بین سنین 12 تا 18 سال مبتلا به دیابت نوع یک، مراجعه کننده به بیمارستان حضرت علی اصغر (ع) تهران، در سال 1402 انجام شد. آموزش شامل 4 جلسه به صورت یک بار در هفته (4 هفته) بود. معنی داری یافته ها با استفاده از آزمون مربع کای بررسی گردید و از تجزیه و تحلیل آنوا نیز جهت مقایسه متغیرهای کمی بین گروه ها استفاده شد.

نتایج مطالعه حاضر نشان داد که در مقایسه بین دو گروه، اختلاف در میانگین های نمرات افسردگی و اضطراب قبل از مداخله و پس از مداخله معنادار است. همچنین اختلاف در میانگین نمره خودکارآمدی قبل از مداخله و پس از مداخله معنادار است. در پیگیری یک ماهه نیز اختلاف معناداری در میانگین نمره خودکارآمدی بین گروه پیگیری و قبل از مداخله وجود داشت (0/05>P).

به طور کلی نتایج پژوهش حاضر نشان دهنده تاثیر آموزش خودمراقبتی بر کاهش اضطراب و افسردگی و بهبود خودکارآمدی در مبتلایان به دیابت نوع یک بود. بنابراین، آموزش خودمراقبتی به مبتلایان به دیابت نوع یک می تواند به عنوان یکی از منابع موثر در راستای پویایی و بهبود ویژگی های مرتبط با سلامت آنان مورد توجه قرار گیرد.