تبیین حکم اتصال صفوف نماز جماعت در فقه مذاهب اسلامی با تاکید بر شرایط شیوع بیماری مسری

هوا شایع ترین روش انتقال بیماریهای مسری در افراد است. بنابراین عموما مهم ترین روش پیش گیری از شیوع بیماریهای مسری، رعایت فاصله بهداشتی مابین افراد جامعه است. تعیین مقدار دقیق این فاصله، ارتباط مستقیمی با نوع ویروس دارد که در صورت مهلک بودن، لزوم رعایت فاصله لااقل یک متری بین افراد را در پی دارد. مهلک ترین نمونه بیماری مسری در دهه های اخیر، کووید 19 (حاصل کرونا ویروس) است که متخصصین طب جهانی، رعایت فاصله بهداشتی حدودا یک تا دو متر را به منظور پیش گیری از گسترش آن توصیه نموده اند. در پژوهش حاضر ابتدا ملاک صحت اتصال صفوف از دیدگاه مذاهب اسلامی را تبیین و در ادامه، تعارض حاصل از ملاک اتصال اکثریت فقهای معاصر امامیه و فاصله توصیه شده بهداشتی را تحلیل و تنقیح می نماییم و امکان رفع این تعارض را از طریق قضاوت عرف در اتصال صفوف و هم چنین رجوع به قاعده میسور چاره جویی می نماییم. روش تحقیق این مقاله، توصیفی تحلیلی و بررسی منابع کتابخانه ای است.