بررسی ارتباط بین الگوی شیردهی با نمایه توده بدنی کودکان در خانواده های نظامی آجا

افزایش شاخص توده بدنی در دوران کودکی یک پیش بینی کننده ی قوی چاقی در بزرگسالی است و یکی از مهم ترین عوامل خطر اضافه وزن در دوران کودکی، کاهش تغذیه با شیر مادر است.

این مطالعه با هدف تعیین ارتباط بین الگوی شیردهی با نمایه توده بدنی کودکان در خانواده های نظامی آجا انجام شد.

در این مطالعه ی توصیفی- تحلیلی 279 کودک 2 تا 5 ساله با استفاده از روش تمام شماری وارد مطالعه شدند. این مطالعه در مهد کودک های بیمارستان های وابسته به آجا واقع در شهر تهران و در سال 1400 انجام شد. اطلاعات با تکمیل پرسشنامه ی محقق ساخته و اندازه گیری قد و وزن و محاسبه نمایه توده بدنی کودکان جمع آوری شده و با نرم افزار SPSS نسخه  22 و آزمون های آماری مرتبط مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

میانگین سنی کودکان 1/12±4/63 سال و میانگین نمایه توده بدنی 15/45±2/06 با وجود اینکه اکثر کودکان (70/9 درصد) تغذیه ی انحصاری با شیر مادر داشتند،  رابطه معناداری بین میزان BMI کودکان و الگوی تغذیه  مشاهده نشد؛ اما میانگین BMI کودکانی که تغذیه انحصاری با شیر مادر داشتند کمتر از میانگین BMI  کودکانی بود که تغذیه با شیر خشک و تغذیه ترکیبی داشتند. 

ارتباط پیچیده ای بین چاقی و عوامل مختلف از جمله ویژگی های محیطی و ژنتیکی وجود دارد. عوامل مرتبط با سال اول زندگی نظیر الگوی تغذیه ای، وزن هنگام تولد و طول مدت تغذیه ی انحصاری به تنهایی نمی توانند پیشگویی کننده ی دقیقی در میزان بروز چاقی دوران کودکی و سال های پس از تولد باشند، لذا، انجام تحقیقات متعدد در زمینه ارتباط چاقی دوران کودکی با عوامل مرتبط با سال اول زندگی توصیه می شود.