ضرورت تغذیه بهینه انگور در تاکستانهای استان قزوین و ارائه راهکارهای ترویجی

یکی از مهم ترین نهاده های کشاورزی برای افزایش تولید در واحد سطح، مصرف متعادل انواع کودهای شیمیایی و آلی می باشدکه استفاده صحیح از آن ها برای افزایش عملکرد کمی وکیفی محصولات کشاورزی لازم است. عوامل متعددی از جمله کمبود ذاتی برخی از عناصر غذایی همچون روی، بور و نیتروژن (به دلیل کاهش کربن آلی) منجر به ریزش گل و میوه و درنتیجه کاهش عملکرد محصول می شود. عدم مصرف کودهای حاوی بور و روی (که در تلقیح و افزایش درصد تشکیل میوه و جلوگیری از ریزش حبه ها موثر هستند)، عدم انجام محلول پاشی های مورد نیاز (که پس از برداشت میوه و قبل از تورم جوانه ها درفاصله زمانی پاییز و اواخر زمستان قابل انجام است)، مصرف سطحی کودهای شیمیایی و عدم مصرف آنها به روش چالکود که منجر به افزایش هزینه و کارایی پایین کودهای شیمیایی گردیده یکسری مشکلات عدیده ای را در خصوص تغذیه انگور در تاکستان های استان قزوین به وجود آورده است. مطالعات انجام گرفته نشان می دهد که در این استان، با استفاده از آزمون خاک در توصیه کودی می توان شاهد افزایش عملکرد کمی و کیفی محصول بود. به طوری که نتایج تحقیقات انجام یافته نشان داده است که با کاربرد پتاسیم به همراه کودهای فسفری و نیتروژنی مقادیر عملکرد از 13 تا 49 درصد و با کاربرد ریزمغذی ها عملکرد میوه تا 6200 کیلوگرم در هکتار و قند میوه تا 8/1 درصد بهبود می یابد. در این نشربه هدف این است که باغدران منطقه از ناهنجاری های تغذیه ای موجود و راهکارهای عملی برای رفع آنها آگاهی لازم را داشته باشند.