ارزیابی جذب عناصر غذایی پرمصرف و شاخص های کارایی فسفر در کلزا (Brassica napus) تحت تاثیر مدیریت کود فسفره

کارایی جذب و مصرف فسفر و سایر عناصر غذایی تحت تاثیر میزان مصرف کود فسفره و کاربرد کودهای زیستی قرار می گیرد. این پژوهش با هدف ارزیابی اثر کودهای شیمیایی و زیستی فسفره بر جذب عناصر و شاخص های کارایی فسفر در کلزا، به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در ایستگاه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی، دانشگاه یاسوج، در سال 1399 انجام شد. عامل اول شامل صفر، 25، 50، 75، 100، و 125 کیلوگرم در هکتار فسفر خالص و عامل دوم شامل کود زیستی فسفره حاوی باکتری سودوموناس و عدم کاربرد آن بودند. کود فسفره موجب افزایش جذب نیتروژن، فسفر، و پتاسیم شد. بیشترین عملکرد دانه از 125 کیلوگرم کود فسفره و زیستی فسفره به دست آمد. با مصرف 125 کیلوگرم فسفر و کاربرد کود زیستی بیشترین کارایی جذب و انتقال مجدد فسفر حاصل شد. بیشترین شاخص برداشت فسفر از تیمار کاربرد 50 کیلوگرم فسفر و عدم کاربرد کود زیستی و بیشترین شاخص کارایی مصرف فسفر از تیمار کاربرد 50 کیلوگرم فسفر به همراه کود زیستی حاصل شد. به طور کلی، مصرف کود زیستی همراه کود شیمیایی فسفره موجب افزایش جذب عناصر و عملکرد دانه شد. نتایج نشان داد در صفاتی چون عملکرد دانه، درصد فسفر دانه و اندام هوایی تفاوت معنی داری بین کاربرد 50 کیلوگرم کود فسفره+ باکتری با کاربرد سطوح بالاتر کود فسفره به تنهایی وجود نداشت، بنابراین کود زیستی می تواند جایگزین بخشی قابل توجهی از کود شیمیایی فسفره شود.