تعیین مدل علی اضطراب کرونا در فرهنگیان سالمند براساس بهزیستی روان شناختی و الگوهای ارتباطی با میانجیگری کیفیت زندگی

ویروس کووید-19 که موجب بیماری جدیدی به نام کرونا شد، با اضطراب و وحشت زیادی به خصوص در بین سالمندان همراه بود؛ بنابراین، پژوهش حاضر باهدف تعیین مدل علی اضطراب کرونا در فرهنگیان سالمند براساس بهزیستی روان شناختی و الگوهای ارتباطی با میانجیگری کیفیت زندگی انجام شد.

روش پژوهش، از نوع مدل سازی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری پژوهش را تمامی سالمندان فرهنگی تشکیل دادند. نمونه گیری به روش دردسترس صورت گرفت و باتوجه به تعداد متغیرهای پژوهش، افراد نمونه 260 سالمند (148 مرد، 112 زن) بودند. داده ها ازطریق مقیاس بهزیستی روان شناختی (ریف، 1989)، پرسش نامه کیفیت زندگی سازمان جهانی بهداشت (سازمان بهداشت جهانی، 1996)، مقیاس الگوهای ارتباطی خانواده (ریچی و فیتزپاتریک، 1990) و مقیاس اضطراب بیماری کرونا (علی پور و همکاران، 1398) جمع آوری شد. تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از آمار توصیفی و آمار استنباطی، ضریب همبستگی پیرسون و مدل سازی معادلات ساختاری در نرم افزارهای SPSS و AMOS نسخه 25 انجام شد. سطح معناداری برای تمامی آزمون ها 0٫05 بود.

در بررسی ضرایب مسیر مستقیم بین مسیرهای مختلف نتایج نشان داد، بین کیفیت زندگی و اضطراب کرونا (0٫157-=Beta، 0٫010=p) و بین بهزیستی روان شناختی و اضطراب کرونا (0٫058-=Beta، 0٫031=p) به طور معناداری رابطه مستقیم وجود داشت؛ همچنین اثر غیرمستقیم بهزیستی روان شناختی بر اضطراب کرونا با نقش میانجی کیفیت زندگی (0٫504-=B، 0٫032=p) و اثر غیرمستقیم الگوهای ارتباطی بر اضطراب کرونا با نقش میانجی کیفیت زندگی (0٫124-=Beta، 0٫040=p) معنادار بود؛ به علاوه مشخص شد، شاخص های نکویی برازش از برازش مطلوب الگو با داده های گردآوری شده حمایت کردند (2٫325=CMIN/df، 0٫946=GFI، 0٫967=NFI، 0٫916=CFI، 0٫921=RFI، 0٫908=IIF، 0٫761=PNFI، 0٫093=RMSEA).

براساس یافته های پژوهش، بهزیستی روان شناختی و الگوهای ارتباطی بر اضطراب کرونا تاثیرگذار است. در این میان کیفیت زندگی نقش واسطه ای و موثری دارد.