مروری کلی بر مواد پلیمری به عنوان حفاظ تداخل الکترومغناطیسی

امروزه مردم در محیط زندگی و کار خود درمعرض تابش قرار می گیرند. تجهیزات و وسایل الکترونیکی با توسعه علم و فناوری الکترونیک به طور گسترده در زمینه های مختلف استفاده می شوند. به کارگیری بیش از حد وسایل الکترونیکی به مسائل جانبی ناخواسته و نامطلوب منجر می شود که نوعی آلودگی جدید به نام تداخل الکترومغناطیسی را ایجاد می کند. اگرچه فلزات سنتی و آلیاژ های آن ها می توانند به عنوان مواد حفاظ تداخل الکترومغناطیسی به خوبی عمل کنند، اما وزن سنگین، هزینه بری زیاد و همچنین مقاومت ضعیف دربرابر خوردگی کاربرد آن ها را در این زمینه محدود می کند. بنابراین، به تدریج توجه بیشتری به مواد حفاظ تداخل الکترومغناطیسی سبک وزن معطوف شده تا با روند تجهیزات الکترونیکی سبک وزن و بسیار یک پارچه مواجه شوند. مواد پلیمری و کامپوزیت های آن ها به دلیل ویژگی هایی مانند وزن سبک، مقاومت دربرابر خوردگی خوب، خواص برتر الکتریکی، گرمایی، مکانیکی و مغناطیسی به عنوان مواد حفاظ تداخل الکترومغناطیسی استفاده شده اند. این مواد سبک وزن با عملکرد حفاظتی خوب، تداخل الکترومغناطیسی کاربردهای بالقوه بیشتری در ارتباطات، الکترونیک، هوافضا، نظامی و غیره پیدا خواهند کرد. در این مقاله پدیده تداخل الکترومغناطیسی و انواع حفاظ های آن به وسیله پلیمرها و کامپوزیت های آن و میزان اثربخشی آن ها مرور شده اند.