تغییرات گونه ای کفزیان براساس مساحت جاروب شده در آب های شمالی دریای عمان (استان سیستان و بلوچستان)

بیش از دو دهه است که ارزیابی و پایش ذخایر کفزیان دریای عمان با استفاده از روش مساحت جاروب شده در حال انجام می باشد. در این بررسی نیز منطقه مورد پژوهش از مرز آبی ایران در غرب آغاز و تا مرز ایران و پاکستان در شرق دریای عمان بوده و کل منطقه مطالعاتی به 5 زیر منطقه A تا E در لایه های عمقی مختلف 20-10، 30-20، 50-30 و 100-50 متر تقسیم بندی شده است . بطور کلی میزان میانگین بیوماس در اعماق مختلف طی سال های 1382 الی 1400، دارای روند نزولی می باشد (P< 0.05). برخی از گونه ها از جمله ماهی شوریده، سنگسرمعمولی، کوسه ماهیان و سپر ماهیان روند نزولی در ترکیب صید داشته و برخی از گونه های آبزی از جمله ماهی حسون معمولی، کوترماهیان، گیش ماهیان، بز ماهیان روند صعودی در ترکیب صید نشان می دهد. بطور کلی می توان نتیجه گرفت که با توجه به شرایط و وضعیت اشاره شده، میزان صید کفزیان در وضعیت مناسبی قرار نداشته و بایستی اقدامات مدیریتی در جهت کاهش صید این آبزیان صورت گیرد.