ارزیابی ویژگی های شیمیایی و کنترل رشد قارچ های عامل پوسیدگی پس از برداشت میوه انگور با استفاده از اسانس زنجبیل (Zingiber officinale)

رشد پاتوژن های قارچی روی میوه انگور سبب افت کیفیت و کاهش ماندگاری آن می گردد. در این مطالعه، فعالیت ضد قارچی اسانس زنجبیل در برابر پاتوژن های قارچی عامل فساد پس از برداشت میوه انگور مورد بررسی قرار گرفت. اسانس زنجبیل با استفاده از روش تقطیر با آب استخراج گردید و محتوای فنول کل، فلاونوئید کل، فعالیت آنتی اکسیدانی بر پایه مهار رادیکال های آزاد DPPH و ABTS و فعالیت ضد قارچی آن در برابر سویه های آسپرژیلوس نایجر، ریزوپوس استولونیفر و بوتریتیس سینه را بر اساس روش های انتشار در دیسک، انتشار در چاهک، حداقل غلظت مهارکنندگی رشد و حداقل غلظت کشندگی مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که اسانس زنجبیل دارای mg GA/g 80/89 فنول کل و mg QE/g 60/38 فلاونوئید کل می باشد. فعالیت آنتی اکسیدانی آن در برابر رادیکال های آزاد DPPH و ABTS به ترتیب برابر با 45/73 و 53/66 میکروگرم در میلی لیتر بود. نتایج فعالیت ضد قارچی نشان داد که آسپرژیلوس نایجر و بوتریتیس سینه را به ترتیب حساس ترین و مقاوم ترین سویه های قارچی نسبت به اسانس بودند و قطر هاله عدم رشد در روش انتشار در دیسک و انتشار در چاهک، حداقل غلظت مهارکنندگی و حداقل غلظت کشندگی برای سویه آسپرژیلوس نایجر به ترتیب برابر با 90/13 میلی متر، 50/14 میلی متر، 8 میلی گرم در میلی لیتر و 64 میلی گرم در میلی لیتر بود. بطور کلی، اسانس زنجبیل قابلیت استفاده بعنوان عامل آنتی اکسیدان و ضد میکروب جهت افزایش عمر نگهداری محصولات کشاورزی را دارا می باشد.