نقش ابعاد نشاط اجتماعی و ابعاد مثبت اندیشی در پیش بینی کیفیت زندگی معلمان شهر قاین

انسان موجودی هدفمند و جویای نشاط، خوش بختی و سعادت است و تا زمانی که به آنچه می خواهد دست نیابد احساس نشاط، خوشبختی و سعادت نمی کند. پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش ابعاد نشاط اجتماعی و ابعاد مثبت اندیشی در پیش بینی کیفیت زندگی معلمان شهر قاین انجام پذیرفت. این پژوهش از نوع توصیفی-همبستگی به شمار می آید. جامعه آماری پژوهش، کلیه معلمان شهر قاین بودند که از میان آن ها 150 نفر به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. با استفاده از پرسشنامه های نشاط اجتماعی زارع و امین پور (1390)، مثبت اندیشی اینگرام و ویسنیکی (1988) و کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی (WHOQOL) -فرم کوتاه (1991) اطلاعات لازم جمع آوری گردید و نتایج به کمک نرم افزار Spss23 و با استفاده از همبستگی پیرسون و آزمون رگرسیون تحلیل گردید. نتایج پژوهش نشان داد که بین ابعاد نشاط اجتماعی (رضایت از زندگی، آراستگی ظاهری، تعامل اجتماعی، کارایی فردی و کمک به دیگران) با کیفیت زندگی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد و تمامی ابعاد نشاط اجتماعی توان پیش بینی کیفیت زندگی را دارد. همچنین نتایج پژوهش نشان داد که بین ابعاد مثبت اندیشی (کارکرد مثبت روزانه، خودارزیابی مثبت، ارزیابی دیگران از خویش، انتظارات مثبت آینده و خوداعتمادی) با کیفیت زندگی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد و از بین ابعاد مثبت اندیشی بعد کارکرد مثبت روزانه توان پیش بینی کیفیت زندگی را دارد. بنابراین با توجه به نقش نشاط اجتماعی و مثبت اندیشی در افزایش کیفیت زندگی، هرچه ما بزرگ تر، سالم تر و زیباتر فکر کنیم، زندگی عینی خودمان را گسترده تر، عمیق تر و لذت بخش تر می کنیم و این شیوه تفکر ماست که کیفیت زندگی مان را تعیین می کند.