بررسی احیای دریاچه پریشان از طریق اعمال کم آبیاری در زمین های کشاورزی پیرامون

دریاچه ی پریشان بزرگترین دریاچه آب شیرین کشور بوده که متاسفانه در سال های اخیر رو به خشکی رفته است. فعالیت های گسترده ی کشاورزی در کنار خشکسالی از عوامل مهم در خشک شدن دریاچه میباشد. از آنجایی که کنترل خشکسالی در اختیار ما نیست، تنها راه پیش رو مدیریت منابع آبی موجود است. به علاوه پژوهش های متعدد نشان می دهد که در مسئله ی خشک شدن دریاچه، تاثیر اضافه برداشت از چاه های کشاورزی اطراف دریاچه، بیشتر از تاثیر خشکسالی بوده است. در پژوهش حاضر تلاش شده است تاثیر میزان صرفه جویی آب در زمین های کشاورزی اطراف دریاچه پریشان، بر افزایش سطح دریاچه و احیای آن برآورد گردد. برای این منظور ابتدا با استفاده از تصاویر ماهوارهای در تاریخ های مختلف و به منظور تعیین حجم آب موجود در هر تصویر از مدل مفهومی Cut/Fill موجود در محیط نرم‏افزاری ArcGIS استفاده شد. سپس مساحت مربوط به هر حجم از ترکیب رنگی قرمز، سبز و آبی از باندهای 5، 4 و 3 سنجنده‏ ی ماهواره لندست و ایجاد یک لایه ی برداری در محیط ArcGIS استفاده شد. بدین صورت منحنی سطح-حجم دریاچه بدست آمد. در مرحله ی با استفاده از معادله ی بیلان آب، مشخص شد که چه مقدار در مصرف آب بخش کشاورزی میتوان صرفه جویی کرد. با داشتن حجم آب صرفه جویی شده و استفاده از معادله ی سطح-حجم بدست آمده، این حجم آب را به مساحت دریاچه تبدیل شد. نتایج نشان داد که با روش های کم آبیاری و صرفه جویی 25 درصدی در مصرف آب بخش کشاورزی میتوان مساحت دریاچه را به میزان 290 درصد افزایش داد.