تحلیل سطوح برخورداری مناطق روستایی از عوامل محیطی موثر بر توسعه مولفه های کارآفرینانه کشاورزی مطالعه موردی: بخش ساردوئیه شهرستان جیرفت

کارآفرینی روستایی عبارت است از ایجاد فعالیتی جدید که تولیدی تازه یا خدماتی جدید را معرفی کند و یا بازار جدیدی را به وجود آورد و از تکنولوژی جدید در محیط روستایی استفاده کند. اهمیت واژه کارآفرینی و عوامل محیطی تاثیرگذار بر آن به حدی است که طی دو دهه اخیر، تبدیل به یک موضوع بسیار مهم نزد اندیشمندان و محققین شده است به طوری که برخی این دوره را عصر کارآفرینی نام گذاری کرده اند. هدف پژوهش حاضر، تحلیل سطوح برخورداری مناطق روستایی از عوامل محیطی موثر بر توسعه مولفه های کارآفرینانه کشاورزی است. روش شناسی پژوهش از جهت هدف کاربردی است. منطقه موردمطالعه در این تحقیق ساکنان روستاهای بالای 50 خانوار در بخش ساردوئیه و واحد تحقیق صاحبان کسب وکار و نوآوران موفق بخش کشاورزی می باشند ملاک انتخاب جامعه نمونه، افرادی بود که با چالش های توسعه کارآفرینی درگیر بوده که از این تعداد 50 نفر به عنوان نمونه آماری و به صورت تصادفی انتخاب شدند و پرسشنامه در بین آن ها توزیع گردید. نتایج به دست آمده با استفاده از مدل های تاپسیس خاکستری و تاپسیس فازی ترکیب این دو مدل در تکنیک ادغام نشان داد؛ دهستان های موردمطالعه در سطوح مختلفی از لحاظ اولویت بندی عوامل محیطی اثرگذار بر توسعه مولفه های کارآفرینی قرارگرفته اند که دراین بین، دهستان کهنوج سادات (16/1) و دره رود (5/2) در سطوح بالای برخورداری و دهستان های گریکان (5/9) و دولت آباد (66/8) از پایین ترین سطح برخوردارند.