اکسید گرافن مغناطیسی نرخ بقا و آنتی اکسیدان Nrf-2 سلول های کومولوس انسانی را افزایش می دهد: یک مطالعه آزمایشگاهی

گرچه فناوری های کمک باروری بهبود یافته است، اما میزان موفقیت آن ها تنها 30% است. از آن جایی که تعامل بین تخمک و سلول های کومولوس برای تشکیل یک تخمک بارور ضروری است، افزایش نرخ بقای سلول های کومولوسی می تواند عملکرد تخمک ها را در زنان نابارور بهبود ببخشد.

هدف از مطالعه حاضر بررسی اثرات نانوکامپوزیت اکسید گرافن مغناطیسی بر روی زیست سازگاری و فعالیت آنتی اکسیدانی سلول های کومولوس انسانی است.

در این مطالعه که به صورت کارآزمایی آزمایشگاهی در فاصله زمانی تیر 1400 تا تیر 1402 انجام شده سلول های کومولوس انسانی از 37 زن 20-37 ساله جمع آوری و در محیط DMEM/F12 حاوی 10% سرم جنین گاوی (FBS)، %1 آنتی بیوتیک پنی سیلین-استرپتومایسین کشت و سپس با   غلظت های افزایشی اکسید گرافن مغناطیسی به مدت 24، 48 و 72 ساعت تیمار شدند. از روش MTT و تکنیک فلوسایتومتری برای مقایسه میزان بقا و آپوپتوز سلول ها قبل و بعد از تیمار استفاده شد. برای بیان آنتی اکسیدان Nrf2 (فاکتور شبه هسته ای 2 مشتق از اریتروئید 2) در دو گروه از تست وسترن بلات استفاده شد.

مطالعه حاضر نشان داد که تیمار با اکسید گرافن مغناطیسی زنده مانی سلول های کومولوس را در غلظت 50 میکروگرم بر میلی لیتر پس از 48 ساعت افزایش می دهد (01/0 < p). تیمار با این ماده در غلظت های بالاتر (µg/ml 100) زنده مانی CCs را کاهش داد (05/0 > p). همچنین تیمار با این ماده در غلظت 50 میکروگرم بر میلی لیتر، سطح بیان آنتی اکسیدانی Nrf2 را در سلول های کومولوس انسانی افزایش داد.

نتایج ما استفاده از ماده زیستی اکسید گرافن مغناطیسی را در یک استراتژی جدید نمایان می کند به طوری که زنده مانی سلول های کومولوسی و ترشح پروتئین آنتی اکسیدان Nrf2 را بهبود بخشیده و به این ترتیب می تواند نتایج لقاح آزمایشگاهی را افزایش دهد.