عوامل موثر بر گرایش دانشجویان رشته های کشاورزی دانشگاه تبریز به اشتغال در زمینه گیاهان دارویی

گیاهان دارویی در کشور ما یکی از بخش هایی است که پتانسیل بالایی در ایجاد فرصت های شغلی متنوع و سودآور دارد و می تواند نقش مهمی در رفع مشکل بیکاری فارغ التحصیلان کشاورزی ایفا کند. هدف پژوهش شناسایی عوامل موثر بر گرایش دانشجویان رشته های کشاورزی دانشگاه تبریز به فعالیت در زمینه گیاهان دارویی بود. این تحقیق از نوع کاربردی و به روش توصیفی_همبستگی انجام شد. جامعه آماری 548 نفر، دانشجویان مقطع کارشناسی سال سوم و چهارم رشته های مختلف دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز بودند. حجم نمونه با استفاده از جدول کرجسی-مورگان، 225 نفر تعیین شد و دانشجویان نمونه با روش نمونه گیری طبقه ای با انتساب متناسب انتخاب شدند. ابزار گرد آوری اطلاعات پرسشنامه ای در چهار بخش با 86 سوال بود. برای شناسایی عوامل موثر بر گرایش دانشجویان نسبت به اشتغال گیاهان دارویی در قالب دو دسته عوامل پیش برنده و بازدارنده از روش تحلیل عاملی اکتشافی استفاده شد. نتایج تحلیل عاملی نشان داد: متغیرهای پیش برنده در 5 عامل قرار گرفتند که 57 درصد از واریانس کل را تبیین کردند. عامل های پیش برنده عبارت اند بودند از: انگیزشی_حمایتی، کارآفرینانه، آموزشی_پژوهشی و نظارتی که نقش عامل انگیزشی- حمایتی بیشتر از بقیه عوامل بود. متغیرهای بازدارنده نیز در 5 عامل: زیرساختی، عدم روحیه خطر پذیری، محدودیت منابع، موانع کارآفرینانه و موانع اقتصادی، قرار گرفتند که این عوامل درمجموع 47 درصد از واریانس کل را تبیین کردند که نقش عامل موانع زیرساختی از بقیه عوامل بیشتر بود