استفاده از هوش مصنوعی برای افزایش اثربخشی اصلاح نباتات برای توسعه محصولات غذایی هوشمند مقاوم در برابر آب و هوا

کشت محصولات همیشه هدف اولیه عملیات کشاورزی است. با این حال، سیستم های کشاورزی در سراسر جهان به دلیل تغییرات آب و هوایی و تعداد فزاینده افرادی که در سراسر جهان به غذا نیاز دارند، تحت فشار فزاینده ای قرار دارند. مقابله با تغییرات اقلیمی، تولید محصولات بیشتر، حفاظت از محیط زیست، و سازگاری با شرایط متغیر برای اطمینان از ادامه رشد جمعیت جهان دشوار شده است. محصولات غذایی هوشمند مقاوم در برابر آب و هوا (CRSFC)، که بخش مهمی از حفظ محیط زیست در سطح جهانی است نیز برای کنترل خروجی زیست توده مورد نیاز است. انتخاب های خالص، انتخاب انبوه، اصلاح مجدد متقابل، انتخاب مکرر برای بهبود CRSFC کشاورزی محدود و زمان بر هستند. برای رشد انواع محصولات جدید و بهتر به فرآیندهای انتخاب دقیق نیاز است. نیاز فوری به تسریع فرآیند پرورش CRSFC با استفاده از هوش مصنوعی برای تکرار برخی از ویژگی های هوش انسانی با استفاده از فناوری وجود دارد. هوش مصنوعی به دلیل آموزش شبکه عصبی و ماژول طبقه بندی، قابلیت های محاسباتی قابل توجه و طیف گسترده ای از ابزارها و روش های جدید را برای اصلاح گیاهان (PB) ارائه می دهد.

این بررسی استفاده از فناوری هوش مصنوعی را در شیوه های اصلاحی فعلی برای رسیدگی به چالش ها در فنوتیپ سازی در مقیاس بزرگ و تجزیه و تحلیل عملکرد ژن مورد بحث قرار می دهد. الگوریتم های هوش مصنوعی بررسی سریع داده های ژنتیکی، یافتن روندهای پیچیده و ساخت مدل های پیش بینی کننده را برای محققان آسان می کند که به اصلاح محصول و انتخاب سودمندترین ویژگی ها کمک می کند. همچنین بررسی خواهد کرد که چگونه پیشرفت ها در فناوری های هوش مصنوعی با ترویج استفاده گسترده از اطلاعات محیطی، فرصت های جدیدی را برای پرورش بعدی ایجاد می کنند. یافتن همبستگی ژن با صفت با روش های اصلاحی که اکنون داریم دشوار است. این کار استفاده موثر از فنوتیپ، ژنومیک و محیط زیست با حجم بالا را دشوارتر می کند.

این مقاله استفاده از هوش مصنوعی را به عنوان روشی ارجح برای بهبود قابلیت اطمینان فنوتیپ، ژنوتیپ و اطلاعات محیطی با حجم بالا مورد بحث قرار می دهد. علاوه بر این، روش ها و موانع در حال ظهور در ادغام داده های محاسباتی مالتی اومیکس بزرگ را بررسی می کند. از این رو، ترکیب هوش مصنوعی با اومیکس ممکن است کشف سریع ژن را تسهیل کند و در نهایت ابتکارات بهبود کشاورزی را تسریع بخشد.