ارزیابی ایمنی زایی نانوواکسن مبتنی بر PLGA توکسین بتای کلستریدیوم پرفرنژنس در مدل موشی

در سال های اخیر، استفاده از نانوذرات به عنوان یک استراتژی جدید در تقویت پاسخ ایمنی مورد توجه قرار گرفته است. از توکسین های پروتئینی غیر دناتوره می توان برای ایجاد یک پاسخ ایمنی قوی استفاده کرد. هنگامی که این توکسین ها با نانوذرات واکنش می دهند، خاصیت سمی خود را از دست می دهند، زیرا نمی توانند به لیگاندهای خود در سطح سلول متصل شوند. مطالعات نشان می دهد که کمپلکس های تشکیل شده از نانوذرات و توکسین ها می توانند فرآیند رهاسازی داخلی توکسین را تسهیل کنند. یکی از مهم ترین بیماری هایی که توسط این توکسین ها ایجاد می شود، اسهال خونی در بره های نوزاد است. نانوذره استفاده شده در این تحقیق پلی لاکتیک کوگلیکولیک اسید(PLGA)  می باشد که یکی از توسعه یافته ترین پلیمرهای زیست تخریب پذیر است. هدف از این تحقیق جداسازی و تخلیص توکسین بتاکلستریدیوم پرفرنژنس و ایجاد کمپلکس آن با نانوذره PLGA و تولید یک ساختار غیر توکسیک است. پاسخ ایمنی پس از تزریق این نانوتوکسوئید در حیوان هدف مورد ارزیابی قرار گرفت. سنجش توکسین به طور درون تن (LD50) و برون تن توسط تکنیک سدیم دودسیل سولفات(SDS psge)  در هر مرحله انجام شد. در این بررسی آنتی ژن توکسین بتا مبنای تهیه کاندید نانوتوکسوئید با فرمولاسیون نانوذره قرار گرفت. تاثیر فرمولاسیون نانوذره حاوی آنتی ژن بتا در ایجاد پاسخ ایمنی روی مدل حیوانی (موش NIH) مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته ها نشان دادند که نانوذره PLGA را می توان برای طراحی و ساخت نانوواکسن توکسوئیدی که حاوی توکسین باشد مورد استفاده قرار داد و از آن به منظور سیستم های اتصال آنتی ژن در زمینه های مختلف استفاده کرد.