اثربخشی تکنیک های تنظیم هیجانی و ذهن آگاهی مبتنی بر رفتاردرمانی دیالکتیکی در بهبود سوءمصرف مواد و خودزنی در اختلال شخصیت مرزی

خودزنی و سوءمصرف مواد در افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی می تواند منجر به آسیب بسیار جدی به خود و اطرافیان گردد. از این رو هدف مطالعه حاضر  بررسی اثربخشی درمان ذهن آگاهی و تنظیم هیجان مبتنی بر رفتار درمانی دیالکتیکی بر سوءمصرف مواد و خوددزنی در افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی بود.

این پژوهش در چهارچوب آزمایش تک موردی از نوع خط پایه چندگانه پلکانی، طی هشت جلسه، هر جلسه به مدت یک ساعت بر روی سه بیمار و با دوره پیگیری یک ماهه صورت گرفت. جامعه آماری در این پژوهش بیماران مبتلا به اختلال شخصیت مرزی بودند که از میان آنها سه نفر با تشخیص اختلال شخصیت مرزی و با توجه به داوطلب بودن و با تطبیق با معیارهای پژوهش به صورت نمونه گیری هدفمند و در دسترس انتخاب شده و بر اساس تشخیص روانپزشک و مصاحبه بالینی ساختار یافته وارد پژوهش شدند و به مدت 8 جلسه رفتاردرمانی دیالکتیکی مبتنی بر تنظیم هیجان و ذهن آگاهی را دریافت کردند. داده ها از طریق مقیاس رفتارهای خودزنی از پرسشنامه ارزیابی شخصیت- مقیاس ویژگی های مرزی و پرسشنامه رفتارهای پرخطر محمدخانی جمع آوری شد.

تحلیل داده ها با استفاده از نمودار و جدول ویژه طرح های تک آزمودنی، نشان داد که به دنبال مداخلات ذهن آگاهی و تنظیم هیجان مبتنی بر رفتاردرمانی دیالکتیکی، اندازه اثر برای آزمودنی اول در متغیرهای خودزنی و سوء مصرف مواد به ترتیب: 4.526 و 3.779، برای آزمودنی دوم 6.253 و 6.772 و برای آزمودنی سوم 3.651 و 6.134 است.

این روش درمانی تغییرات معنی دار و قابل توجهی به لحاظ آماری در نشانه های خودزنی و سوء مصرف مواد در بیماران مبتلا به اختلال شخصیت مرزی ایجاد کرده است.