بررسی سطح اضطراب در دانش آموزان دارای اختلال یادگیری مقطع ابتدایی

این پژوهش با هدف بررسی سطح اضطراب در دانش آموزان دارای اختلال یادگیری مقطع ابتدایی و شناسایی عوامل مرتبط با آن انجام شد. در این مطالعه مقطعی-تحلیلی، 250 دانش آموز (150 با اختلال یادگیری و 100 بدون اختلال) از مدارس ابتدایی شهر تهران به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. داده ها با استفاده از مقیاس اضطراب کودکان اسپنس (SCAS) و چک لیست علائم اختلال یادگیری کلورادو (CLDQ) جمع آوری شد. تحلیل داده ها با استفاده از آزمون t مستقل، تحلیل واریانس یک طرفه، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه انجام شد. نتایج نشان داد که دانش آموزان با اختلال یادگیری سطح اضطراب بالاتری نسبت به همسالان بدون اختلال دارند (p < 0.001). دانش آموزان با اختلال ریاضی (دیسکلکولیا) سطح اضطراب بالاتری نسبت به سایر انواع اختلالات یادگیری نشان دادند (p < 0.05). همبستگی مثبت و معناداری بین سن و سطح اضطراب مشاهده شد (r = 0.24, p < 0.01). تحلیل رگرسیون نشان داد که سن، جنسیت (دختر بودن)، نوع اختلال (ریاضی) و شدت اختلال یادگیری پیش بینی کننده های معنادار سطح اضطراب هستند (R² = 0.24, p < 0.001). این مطالعه اهمیت توجه به سلامت روان، به ویژه اضطراب، در دانش آموزان با اختلال یادگیری را برجسته می سازد. یافته ها بر ضرورت طراحی و اجرای مداخلات روان شناختی متناسب با نوع اختلال، سن و جنسیت دانش آموزان تاکید می کند. همچنین، نیاز به رویکردی جامع در مدیریت اختلالات یادگیری که جنبه های هیجانی را نیز در نظر می گیرد، مشخص می شود.