ارایه یک مدل تصمیم گیری چندهدفه برای موازنه تبادل هزینه-زمان با در نظر گرفتن ارزش زمانی پول و حل آن با استفاده از بهینه سازی ازدحام ذرات

تبادل هزینه و زمان در زمان بندی پروژه، یکی از چالش های مهم و پرمخاطب است که توجه زیادی را به خود جلب کرده است. این تحقیق با هدف ایجاد تعادل بین فشرده سازی زمانی و تاخیر در اجرای فعالیت ها، به منظور بهینه سازی استفاده از منابع و انتخاب زمان اجرای فعالیت ها با توجه به محدودیت های موجود، صورت گرفته است. در این راستا، تلاش شده است که با استفاده از یک مدل ریاضی دو هدفه، تصمیم گیرندگان را در انتخاب بهترین زمان بندی برای اجرای پروژه ها یاری دهیم.

در این مطالعه، یک مدل ریاضی دو هدفه برای توازن هزینه-زمان با فرض تابع هزینه غیرخطی و در نظر گرفتن ارزش زمانی پول توسعه داده شده است. سپس مدل پیشنهادی با استفاده از الگوریتم بهینه سازی ذرات چند هدفه (MOPSO) حل شده و تاثیر فشرده سازی زمانی و تاخیر فعالیت ها بر نتایج تحلیل می شود.

نتایج به دست آمده از مدل پیشنهادی نشان می دهند که این مدل می تواند با در نظر گرفتن محدودیت ها و ظرفیت های موجود، استفاده بهینه ای از منابع پروژه فراهم کند و به تصمیم گیرندگان امکان دهد تا زمان بندی فعالیت ها را به گونه ای تنظیم کنند که بهترین تعادل میان هزینه و زمان به دست آید. همچنین، در این مدل فرض بر این است که هزینه ها به شکل غیرخطی و براساس ارزش زمانی پول محاسبه شوند. این ویژگی باعث می شود تصمیمات زمانبندی با در نظر گرفتن تاثیرات ارزش زمانی پول اتخاذ شوند و از این طریق، هزینه های مرتبط با تاخیرها کاهش یافته و بهره وری کلی پروژه افزایش یابد.

 این پژوهش با ارایه یک مدل تصمیم گیری دو هدفه و استفاده از رویکرد ارزش زمانی پول در زمانبندی پروژه ها، گامی نوین در بهینه سازی تبادل هزینه-زمان برداشته است. برخلاف بسیاری از مطالعات قبلی که تمرکز صرف بر کاهش هزینه ها یا زمان پروژه دارند، مدل پیشنهادی تلاش می کند تا با لحاظ کردن پیچیدگی های غیرخطی و تاثیر ارزش زمانی پول، راهکاری جامع تر برای موازنه هزینه و زمان ارایه دهد. این مدل به مدیران پروژه کمک می کند تا با بینش بهتری نسبت به تاثیرات زمان و هزینه، تخصیص منابع را بهینه سازی کرده و با کاهش تاخیرات، عملکرد پروژه ها را بهبود بخشند.