بررسی شرایط آسایش اقلیم گردشگری استان همدان

در این پژوهش به ارزیابی شرایط آسایش اقلیم گردشگری استان همدان بر اساس شاخص های فشار عصبی، استیدمن تام (THI) و شاخص CPI پرداخته شد.

روش شناسی:

 این مطالعه از نوع کاربردی بوده و در سال 1402 در استان همدان به انجام رسید. داده های اقلیمی مورد نیاز از ایستگاه های هواشناسی منطقه جمع آوری شد. این داده ها شامل متغیرهای اقلیمی مانند دما، رطوبت نسبی، سرعت باد و فشار هوا برای دوره زمانی 2004 تا 2018 بود که از ایستگاه های هواشناسی همدان، تویسرکان، اسدآباد، رزن، فامنین، نهاوند، قهاوند، نوژه و ملایر تهیه شد. پس از جمع آوری داده ها، شاخص های اقلیمی مانند شاخص فشار عصبی، THI و CPI محاسبه شد. پس از محاسبه شاخص های مختلف، داده ها برای فصول مختلف سال تحلیل شد. این تحلیل شامل بررسی تغییرات زمانی و مکانی شاخص ها بود تا مشخص شود که در کدام دوره ها و در کدام مناطق، شرایط اقلیمی برای گردشگران مطلوب تر است.

نکات مشترک مدل های مورد بررسی شامل همگنی و یکنواختی اقلیم، تداوم سرمای زمستان، تفاوت های اقلیمی در فصل بهار و تابستان، نامطلوب بودن اقلیم در زمستان و تغییرات تدریجی و همزمان اقلیم بود. هر سه مدل نشان دهنده این بود که تغییرات اقلیمی در منطقه همدان به طور کلی تدریجی و بدون تغییرات ناگهانی و شدید بوده است. این امر باعث شده که شرایط اقلیمی در هر فصل به طور یکنواخت و بدون نوسانات شدید اقلیمی تغییر کند. این نقاط تشابه نشان دادند که هر سه شاخص به رغم تفاوت های روش شناختی، به نتایج مشابهی در تحلیل شرایط اقلیمی و آسایش حرارتی منطقه همدان دست یافتند.

در دو ماه دی و بهمن از فصل زمستان تقریبا در تمام ایستگاه های استان شرایط زیست اقلیمی برای گردشگری نامناسب و در ماه اسفند نیز شرایط خوبی حاکم نیست. بهترین ماه ها برای گردشگری در استان همدان شهریور، اردیبهشت و خرداد ماه است.