تحلیل ساختاری منحصر به فرد انسجام سوره آل عمران در پرتو نظریه نظم متقارن؛ جلوه ای از اعجاز لغوی- معنایی قرآن کریم

قرآن کریم ،کتاب مقدس مسلمانان، به عنوان معجزه پیامبر اسلام (ص) شناخته می شود. از این رو، در طی 14 قرن اخیر محققان و اندیشمندان بسیاری به بررسی جنبه های گوناگون اعجاز قرآن پرداخته اند. در دهه های اخیر، یکی از شاخه های برجسته در مطالعات قرآنی که هم در میان دانشمندان مسلمان و هم در میان مستشرقان مورد توجه قرار گرفته، تحقیقات نوین در زمینه کشف ابعاد جدیدی از بررسی ساختاری لغوی- معنایی و به ویژه نظم در قرآن کریم است. در این راستا، مطالعاتی که بر پایه نظم متقارن استوار هستند، توانسته اند جایگاه ویژه ای را در این حوزه کسب کنند. سوره آل عمران سومین سوره و از سوره های مدنی قرآن است که در دو جزء سوم و چهارم جای دارد. مقاله حاضر، با استفاده از رویکرد توصیفی و تحلیلی، به بررسی و تحلیل نظم ساختاری سوره آل عمران می پردازد. این تحقیق ابتدا به تعریف و معرفی مفهوم نظریه نظم متقارن می پردازد و سپس با تجزیه و تحلیل بلاغی، به بررسی سوره آل عمران می پردازد. این سوره به یازده بخش تقسیم شده و نظم متقارن حلقوی آن با استفاده از یک الگوی کلی و جامع از ترتیب و ارتباط درونی بخش های سوره اثبات شده است. اثبات وجود یک ساختار منظم حلقوی در سوره آل عمران نشان دهنده عمق و دقت بی نظیر در ساختار قرآن کریم و از جنبه های اعجاز می باشد.