تاثیر تمرین متغیر در اجرای جسمانی و مشاهده عمل بر یادگیری ضربه گلف

هدف این پژوهش بررسی تاثیر تغییرپذیری تمرین در تمرین جسمانی در مقایسه با تمرین مشاهده ای در اجرای ضربه گلف بود. به این منظور 50 نفر دانشجو (7/3±25 سال) در این پژوهش شرکت کردند. شرکت کنندگان به صورت تصادفی به 5 گروه تقسیم شدند (جسمانی مسدود، جسمانی متغیر، مشاهده ای مسدود، مشاهده ای متغیر و کنترل). در مرحله اکتساب، گروه جسمانی متغیر به صورت تصادفی 50 کوشش ضربه گلف را از 5 نقطه شروع متفاوت به سمت دو هدف مختلف انجام می داد اما گروه جسمانی ثابت 50 کوشش تمرینی را از یک نقطه به سمت یک هدف از پیش تعیین شده انجام می داد. گروه های مشاهده ای متغیر و ثابت فیلم عملکرد گروه های جسمانی ثابت و متغیر را مشاهده می کردند. گروه کنترل فقط در پیش آزمون و پس آزمون شرکت می کرد. 10 دقیقه و 24 ساعت بعد از تمرین، شرکت کنندگان آزمونی مشابه با پیش آزمون را انجام دادند. دقت ضربه به عنوان متغیر وابسته مورد سنجش قرار گرفت. نتایج نشان داد که تغییرپذیری تمرین نسبت به تمرین ثابت هم در حالت جسمانی و هم در حالت مشاهده ای تاثیر مثبت معنی داری بر عملکرد داشته است. احتمالا مکانیزم های زیربنایی مشابه و همچنین اثر بازخوردی مشابه منجر به اثربخشی بهتر گروه متغیر نسبت به ثابت در اجرای جسمانی و مشاهده شده است.